دهـکــده ادبـیــات پـاســارگــاد
به وبلاگ خودتون خوش آمدید امیدوارم لحظات خوبی را سپری کنید
ﺳﺘﺎﺭﻩ ﮔﻢ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺳﺮ ﺯﺩ؛ ﭘﺮﺳﺘﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺮ ﺯﺩ ؛ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺻﺒﺤﻢ صفاﯼ ﺁﺭﺯﻭﯾﯽ؛ ﺷﺐ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺭﺍ ﺭﻧﮓ ﺳﺤﺮ ﺯﺩ ؛ ﭘﺮﺳﺘﻮ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺍﻡ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﮎ؛ ﮔﺸﺎﯾﻢ ﭘﺮ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺑﺎﻡ ﺍﻓﻼﮎ ؛ ﺯ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﮔﺮﺩﻭﻥ؛ ﺩﺭ ﺁﻭﯾﺰﻡ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﻃﺮﺑﻨﺎﮎ ؛ ﭘﺮﺳﺘﻮ ﺑﺎﺷﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﻡ ﮬﺴﺘﯽ؛ ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ ﻧﻐﻤﻪ ﮬﺎﯼ ﺷﻮﻕ ﻭ ﻣﺴﺘﯽ؛ ﺳﺮﻭﺩﯼ ﺳﺮ ﮐﻨﻢ ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮﯼ ﺷﺎﺩ؛ ﺳﺮﻭﺩ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﭘﺮﺳﺘﯽ ؛ ﭘﺮﺳﺘﻮ ﺑﺎﺷﻢ ﺍﺯ ﺑﺎﻣﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻣﯽ؛ ﺻﻔﺎﯼ ﺻﺒﺢ ﺭﺍ ﮔﻮﯾﻢ ﺳﻼﻣﯽ ؛ ﺑﮭﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﻡ ﮬﺮ ﺟﺎ ﻧﻮﯾﺪﯼ ؛ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﮬﻢ ﮬﺮ ﺳﻮ ﭘﯿﺎﻣﯽ؛ ﺗﻮ ﮬﻢ ﺭﻭﺯﯼ ﺍﮔﺮ ﭘﺮﺳﯽ ﺯ ﺣﺎﻟﻢ؛ ﻟﺐ ﺑﺎﻣﺖ ﺯ ﺣﺎﻝ ﺩﻝ ﺑﻨﺎﻟﻢ ؛ ﻭﮔﺮ ﭘﺮﻭﺍ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﮕﯿﺮﯼ؛ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺯﻧﯽ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻟﻢ


تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻣﺮﮒ ﺁﯾﺪ ﻭ ﮔﻮﯾﺪﻡ ﺯ ﺟﺎ ﺑﺮﺧﯿﺰ؛ ﺍﯾﻦ ﺟﺎﻣﻪ ﻋﺎﺭﯾﺖ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﻓﮑﻦ ﻭﯾﻦ ﺑﺎﺩﻩ ﺟﺎﻧﮕﺰﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﻣﺖ ﺭﯾﺰﺍ؛ ﺧﻮﺍﮬﻢ ﮐﻪ ﻣﮕﺮ ﺯ ﻣﺮﮒ ﺑﮕﺮﯾﺰﻡ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﺩ ﻭ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﻢ؛ ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﺮﮒ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻡ ﻣﯽ ﻟﺮﺯﻡ ﻭ ﺑﺎ ﮬﺮﺍﺱ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﻢ؛ ﺁﻥ ﺩﻭﺭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﯾﺎﺭ ﮬﻮﻝ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﺑﯽ ﺭﻭﺡ ﻓﺴﺮﺩﻩ ﺧﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺭﻡ؛ ﻟﺐ ﺑﺮ ﻟﺐ ﻣﻦ ﻧﮭﺎﺩﻩ ﮐﮋﺩﻣﮭﺎ ﺑﺎﺯﯾﭽﻪ ﻣﺎﺭ ﻭ ﻃﻌﻤﻪ ﻣﻮﺭﻡ؛ ﺩﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﮐﻪ ﺗﻨﮭﺎ ﻣﺮﮒ ﺑﻨﺸﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺩﺧﻤﻪ ﮬﺎ؛ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻭﻣﺎﻧﺪﻩ ﻣﺎﺭ ﻭ ﻣﻮﺭ ﻭ ﮐﮋﺩﻡ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﺎﻭﺩ ﻭ ﺯﻭﺯﻩ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﮐﻔﺘﺎﺭ؛ ﺭﻭﺯﯼ ﺩﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻻﺷﻪ ﻏﻮﻏﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؛ ﻏﻮﻏﺎ ﺭﻭﯾﺪ ﺯ ﻧﺴﯿﻢ ﻣﺮﮒ ﺧﺎﺭﯼ ﭼﻨﺪ ﭘﻮﺷﺪ ﺭﺥ ﺁﻥ ﻣﻐﺎﮎ ﻭﺣﺸﺖ ﺯﺍ؛ ﺳﺎﻟﯽ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﮔﻮﺭ ﺧﺎﮎ ﺧﻮﺍﮬﺪ ﺷﺪ؛ ﻭﺯ ﺧﺎﻃﺮ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺑﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻗﺼﻪ ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﺧﻮﺍﮬﺪ ﺷﺪ؛ ﺍﯼ ﺭﮬﮕﺬﺭﺍﻥ ﻭﺍﺩﯼ ﮬﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﻭﺣﺸﺖ ﻣﺮﮒ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﻓﺮﯾﺎﺩ؛ ﺑﺮ ﺳﯿﻨﻪ ﺳﺮﺩ ﮔﻮﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻔﺖ ﮬﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﺭ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺍﺩ؛ ﺍﯼ ﻭﺍﯼ ﭼﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺟﺎﻧﺴﻮﺯﯼ ﺍﯾﻨﺴﺖ ﺣﺪﯾﺚ ﺗﻠﺦ ﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﻩ ﺭﻭﺯﻩ ﻋﻤﺮ؛ ﺑﺎ ﮬﻤﻪ ﺗﻠﺨﯽ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺍﮔﺮ ﺩﮬﯿﻢ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﮔﻮﺭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺭﻭ ﻧﮕﺮﺩﺍﻧﻢ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺗﺎﺑﺎﻧﻢ؛ ﻣﻦ ﺭﻭﺯﯼ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﺭﻭ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﻢ؛ ﻣﻦ ﺗﺸﻨﻪ ﺍﯾﻦ ﮬﻮﺍﯼ ﺟﺎﻥ ﺑﺨﺸﻢ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﮭﺎﺭ ﻭ ﭘﺎﯾﯿﺰﻡ؛ ﺗﺎ ﻣﺮﮒ ﻧﯿﺎﻣﺪﺳﺖ ﺑﺮﺧﯿﺰﻡ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﯿﺎﻭﯾﺰﻡ


تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺷﺒﯽ ﭘﺮ ﮐﻦ ﺍﺯ ﺑﻮﺳﻪ ﮬﺎ ﺳﺎﻏﺮﻡ؛ ﺑﻪ ﻧﺮﻣﯽ ﺑﯿﺎ ﮬﻤﭽﻮﻥ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﻡ؛ ﺗﻨﻢ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﺯﺍﻥ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ؛ ﻓﺮﺩﺍ ﻧﯿﺎﺑﻨﺪکسی ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﻡ ‏*‏*********************** ﻟﺐ ﺧﺸﮑﻢ ﺑﺒﯿﻦ ﭼﺸﻢ ﺗﺮﻡ ﺭﺍ؛ﺑﯿﺎ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﻩ ﭘﺮ ﮐﻦ ﺳﺎﻏﺮﻡ ﺭﺍ؛ ﺩﻟﻢ ﺩﺭ ﺗﻨﮕﻨﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﻗﻔﺲ ﻣﺮﺩ؛ ﺭﺳﯿﺪ ﺁﻥ ﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﮕﺸﺎﯾﯽ ﭘﺮﻡ ﺭﺍ ‏*‏*********************** ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﻧﮕﺎﮬﺖ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻥ؛ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﮬﺎﯾﺖ ﺳﺮ ﻧﮭﺎﺩﻥ ؛ﺧﻮﺷﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺁﺭﺯﻭﯾﯽ ﺍﺳﺖ؛ ﺩﮬﺎﻥ ﮐﻮﭼﮑﺖ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﻪ ﺩﺍﺩﻥ ‏*‏*********************** ﺑﺮﺍﯼ ﭼﺸﻢ ﺧﺎﻣﻮﺷﺖ ﺑﻤﯿﺮﻡ؛ ﮐﻨﺎﺭ ﭼﺸﻤﻪ ﻧﻮﺷﺖ ﺑﻤﯿﺮﻡ؛ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﮬﻢ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺑﮕﯿﺮﻡ؛ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﮬﻢ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺑﻤﯿﺮﻡ ‏*‏*********************** ﺷﮑﻔﺘﯽ ﮬﻤﭽﻮ ﮔﻞ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﻭﺍﻧﻢ؛ ﺩﺭﺧﺸﯿﺪﯼ ﭼﻮ ﻣﯽ ﺩﺭ ﺟﺎﻡ ﺟﺎﻧﻢ؛ ﺑﻪ ﺑﺎﻝ ﻧﻐﻤﻪ ﺁﻥ ﭼﺸﻢ ﻭﺣﺸﯽ؛ ﮐﺸﺎﻧﺪﯼ ﺗﺎ ﺑﮭﺸﺖ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻢ ‏*‏*********************** ﮬﻤﻪ ﺫﺭﺍﺕ ﺟﺎﻥ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺖ؛ ﮬﻤﻪ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺍﻡ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺍﻭﺳﺖ؛ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺍﯾﻨﺠﺎ؛ ﺧﺪﺍیا ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻢ ﯾﺎ ﺍﻭﺳﺖ ﺍﯾﻨﺠﺎ ؟


تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﮬﻤﺮﻧﮓ ﮔﻮﻧﻪ ﮬﺎﯼ ﺗﻮ ﻣﮭﺘﺎﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ؛ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺩﻩ ﻟﺐ ﺗﻮ ﻣﯽ ﻧﺎﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ؛ ﺍﯼ ﭘﺮﺩﻩ ﭘﺮﺩﻩ ﭼﺸﻢ ﺗﻮﺍﻡ ﺑﺎﻍ ﮬﺎﯼ ﺳﺒﺰ؛ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺳﺎﯾﻪ ﻣﮋﻩ ﺍﺕ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ؛ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﮔﺮﻡ ﺗﻮ ﺑﯽ ﺗﺎﺏ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻡ؛ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺗﺐ ﻭ ﺗﺎﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ؛ ﺗﺎ ﮔﺮﺩﻥ ﺳﭙﯿﺪ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﺍﺏ ﺭﺍﺯﮬﺎﺳﺖ؛ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﮔﺮﺩﺍﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ؛ ﺗﺎ ﻭﺍﺭﮬﻢ ﺯ ﻭﺣﺸﺖ ﺷﺒﮭﺎﯼ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ؛ ﭼﻮﻥ ﺧﻨﺪﻩ ﺗﻮ ﻣﮭﺮ ﺟﮭﺎﻧﺘﺎﺑﻢ ﺁﺭﺯﻭﺳﺖ


تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﻦ ﺍﻣﺸﺐ ﺗﺎ ﺳﺤﺮ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻧﺨﻮﺍﮬﺪ ﺑﺮﺩ؛ ﮬﻤﻪ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺍﻡ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﻓﺮﺩﺍﺳﺖ؛ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﺗﻤﻨﺎﯼ ﺗﻮ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺳﺖ؛ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺷﺐ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺍﺳﺖ؛ ﮬﻮﺍ ﺁﺭﺍﻡ ﺷﺐ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺭﺍﻩ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮬﺎ ﺑﺎﺯ؛ ﺧﯿﺎﻟﻢ ﭼﻮﻥ ﮐﺒﻮﺗﺮﮬﺎﯼ ﻭﺣﺸﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﭘﺮﻭﺍﺯ؛ ﺭﻭﺩ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﯽ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻮﻟﯽ ﮬﺎﯼ ﺟﺎﺩﻭ؛ ﮔﯿﺴﻮﺵ ﺷﺐ ﺭﺍ ﮬﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﮬﺎ ﮐﻪ ﺷﺐ ﮬﺎ؛ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻕ ﮐﮭﮑﺸﺎﻥ ﮬﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻧﺪ؛

ادامه مطلب...
تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﻪ ﺻﺪ ﺍﻣﯿﺪ ﻣﯽ ﺑﺴﺘﻢ ﻧﮕﺎﮬﯽ ﻣﮕﺮیک ﺗﻦ ﺍﺯﯾﻦ ﻧﺎﺁﺷﻨﺎﯾﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﺑﺨﺸﺪ؛ ﺑﻪ ﺷﮭﺮ ﻋﺸﻖ ﺭﺍﮬﯽ ﺑﻪ ﮬﺮ ﭼﺸﻤﯽ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻭﺳﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭﻡ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ؛ یکی ﮬﻢ ﺯﯾﻨﮭﻤﻪ ﻧﺎﺯﺁﻓﺮﯾﻨﺎﻥ ﺍﻣﯿﺪﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ؛ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺭﺍﮬﯽ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﮬﺮ ﺳﻮﯾﯽ ﮐﺸﺎﻧﺪﻧﺪ؛ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﺑﺎﺭﮬﺎ ﺍﺯ ﺭﮬﮕﺬﺭﺍﻥ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﻣﺮﺍ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ؛ ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﭼﺸﻢ ﺍﻣﯿﺪﻡ ﻧﻤﯽ ﺧﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﻏﯽ ﺁﺷﯿﺎﻥ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ؛ ﺯﮬﺮ ﺑﺎﻡ ﻭ ﺩﺭﯼ ﺳﺮ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺑﻪ ﮬﺮ ﺑﻮﻡ ﻭ ﺑﺮﯼ ﭘﺮ ﻣﯽ ﮔﺸﻮﺩﻡ

ادامه مطلب...
تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻣﺮﻭ ﭼﻪ ﻏﻢ ﮐﻪ ﺷﺐ ﺍﺯ ﻧﯿﻤﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺗﺎ ﺳﭙﯿﺪﻩ ﺑﺨﻨﺪﺩ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻣﺎ ﺑﻨﺸﯿﻦ؛ ﺑﺒﯿﻦ ﮐﻪ:ﺩﺧﺘﺮ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺻﺒﺤﮕﺎﻩ ﺣﺴﺮﺕ ﺧﻮﺭﺩ؛ ﺯ ﺭﻭﺷﻨﯽ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﺎ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻣﺮﻭ ﮬﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﮐﺎﻣﺖ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺍﻡ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻣﺮﻭ؛ ﮬﻨﻮﺯ ﺯ ﮐﻼﻣﯽ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺍﯾﻢ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻣﺮﻭ؛ ﭼﻪ ﻏﻢ ﮐﻪ ﺷﺐ ﺍﺯ ﻧﯿﻤﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﯿﺎﻝ ﺗﻮ ﺷﺐ ﮬﺎ ﻧﺨﻔﺘﻪ ﺍﯾﻢ؛ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻣﺮﻭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺷﺐ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﺎﻩ ﺧﻮﺷﺘﺮ ﺯ ﺣﺮﻑ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ؛ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻭ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺁﺯﺍﺭ ﻣﻦ ﻣﮑﻮﺵ؛ ﯾﮑﺪﻡ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻣﺮﻭ؛ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﻭﻗﺖ ﺩﮔﺮ ﻣﮕﻮ ﺷﺎﯾﺪ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﻓﺮﺻﺖ ﺩﯾﺪﺍﺭ؛ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺁﺧﺮ ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﻣﻨﺖ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﮔﻔﺘﮕﻮﺳﺖ؛ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﻣﻼﻝ ﻭ ﺭﻧﺞ ﺍﺯﯾﻦ ﺩﺭ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺑﺮﯼ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻣﺮﻭ؛ ﺻﻔﺎﯼ ﺗﻤﻨﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﺒﯿﻦ ﺍﻣﺸﺐ ﭼﺮﺍﻍ ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ؛ ﺟﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻇﻠﻤﺖ ﮬﺠﺮﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﺴﻮﺯ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻣﺮﻭ؛ ﻣﺮﻭ ﮐﻪ ﻧﻪ ﮬﻨﮕﺎﻡ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﺳﺖ؛ ﺍﯾﻨﮏ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﯼ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯﺭﻩ ﮬﺎﯼ ﺩﻭﺭ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻤﺖ؛ ﺑﻪ ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻤﺖ؛ ﻧﺨﻔﺘﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﭘﺮﻧﯿﺎﻥ ﺳﺮﺩ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻤﺖ؛ ﻧﮭﻔﺘﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﺎﻩ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻇﻠﻤﺖ؛ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﮬﺎﯼ ﺗﻠﺦ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺭ ﮔﺮﯾﺰ ﻭ ﺗﻮ ﺍﺯﺧﻮﺍﺏ ﺩﺭ ﮔﺮﯾﺰ؛ ﯾﺎﺩ ﻣﻨﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﺍﺑﺮ ﭘﺮﯾﺪﻩ ﺭﻧﮓ ﺑﺎ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﺑﻪ ﺧﻠﻮﺕ ﺩﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺳﺘﯿﺰ


تاریخ: سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻋﺸﻖ ﮬﺮﺟﺎ ﺭﻭ ﮐﻨﺪ ﺁﻧﺠﺎ ﺧﻮﺵ ﺍﺳﺖ؛ ﮔﺮ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺍﻓﮑﻨﺪ ﺩﺭﯾﺎ ﺧﻮﺵ ﺍﺳﺖ؛ ﮔﺮ ﺑﺴﻮﺯﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺩﻟﮑﺶ ﺍﺳﺖ ؛ ﺍﯼ ﺧﻮﺷﺎ ﺁﻥ ﺩﻝ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺁﺗﺶ ﺍﺳﺖ ؛ ﺗﺎ ﺑﯿﻨﯽ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﻭﺍﺭ؛ ﺁﺗﺸﯽ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﺧﺎﻣﻮﺷﺖ ﺑﺮﺁﺭ؛ ﮬﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﮬﯽ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﮕﺮ؛ ﺩﺷﻤﻨﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ؛ ﻋﺸﻖ ﭘﯿﺮﻭﺯﺕ ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ؛ ﻋﺸﻖ ﺁﺗﺶ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﺩﺭ ﻣﺎ ﻭ ﻣﻦ؛ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎﺏ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ؛ ﺗﺎ ﺑﯿﺎﺑﯽ ﺟﺎﻥ ﻧﻮ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﻭﺍﺭ ؛ ﻋﺸﻖ ﮬﺴﺘﯽ ﺯﺍ ﻭ ﺭﻭﺡ ﺍﻓﺰﺍ ﺑﻮﺩ؛ ﮬﺮ ﭼﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﮬﺪ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﻮﺩ ؛


تاریخ: دو شنبه 30 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻏﻨﭽﻪ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﮔﻞ ﺑﺘﺎﺑﺪ ﭼﮭﺮﻩ ﮬﻤﭽﻮﻥ ﭼﻠﭽﺮﺍﻍ یک ﻧﻈﺮ ﺩﺭ ﺭﻭﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﺳﺮﻭ ﻧﺎﺯ ﺳﺮﺧﻮﺵ ﻭ ﻃﻨﺎﺯ ﻣﯽ ﺑﺎﻟﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﯾﺶ ﮔﻮﺷﻪ ﭼﺸﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻻﯾﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎﺩ ﻧﺠﻮﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﺑﺮﮒ ﺳﺮ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﻠﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻨﺎﺭ ﭼﺘﺮ ﺑﯿﺪ ﺭﺍﻩ ﺩﻭﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﭘﯿﺪﺍﯾﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﺁﺏ ﮔﻮﯾﺪ ﺯﺍﺭﯼ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮﯾﺪ ﮔﻮﺵ ﺑﺮ ﺁﻭﺍﯼ ﻏﻤﮭﺎﯾﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﭘﺸﺖ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺎﻍ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﮬﺮﺍﺱ ﺑﺎﺯ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﮬﻨﺪ ﺁﻥ ﺩﮊﺧﯿﻢ ﻭ ﺩﺍﺱ ﺳﻨﮓ ﮬﺎ ﮬﻢ ﺣﺮﻓﮭﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﮔﻮﺵ ﮐﻦ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺧﺎ ﮔﻮﯾﺎ ﺗﺮﻧﺪ ﺍﺯ ﺩﺭ ﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﺩ ﺳﺨﻦ ﺗﺎ ﮐﺠﺎ ﺩﺭﯾﺎﺑﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺧﻤﻮﺷﯽ ﮬﺎﯼ ﻣﻦ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮬﺎﺳﺖ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﺭﯾﺎﺑﺪ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﮐﺠﺎﺳﺖ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﯽ ﺯﺑﺎﻧﺎﻥ ﭼﻮ ﻣﺎ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﺸﻢ ﻭ ﮔﻮﺷﯽ ﮬﺴﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﻎ ﮔﻮﺵ ﮬﺎ ﮬﺸﯿﺎﺭ ﻧﻪ ﭼﺸﻢ ﮬﺎ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ (فریدون مشیری)


تاریخ: دو شنبه 30 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﮔﻞ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺩﻟﺮﺑﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﻓﻀﺎﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻋﻄﺮ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺭﻗﺺ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﭼﻮ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﺩﺭ ﻧﻮﺭ ﺯ ﺷﻮﻕ ﻭ ﺷﻮﺭ ﮐﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﺭ ﺭﮬﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﮔﻞ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﺩﯼ ﺑﺎ ﻣﮭﺮ ﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﻋﻤﺮ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺧﻮﺵ ﻃﻼﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﮬﺰﺍﺭ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺧﺪﺍ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻡ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﯾﺪﻥ ﺗﻮ ﻗﺴﻤﺖ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﺷﺐ ﺍﺯ ﮐﺮﺍﻧﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﻦ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮬﺮ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ (فریدون مشیری)


تاریخ: دو شنبه 30 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺷﻨﯿﺪﻡ ﻣﺼﺮﻋﯽ ﺷﯿﻮﺍ ﮐﻪ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﻣﻀﻤﻮﻧﺶ ﻣﻨﻢ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺁﻥ ﻟﯿﻼ ﮐﻪ ﺻﺪ ﻟﯿﻼﺳﺖ ﻣﺠﻨﻮﻧﺶ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﻮ ﮬﻢ ﻣﺠﻨﻮﻥ یک ﻟﯿﻼﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﻥ ﺩﺍﺭﻭﯼ ﻋﻤﺮ ﺗﻮﺳﺖ ﺩﺭ ﻟﺒﮭﺎﯼ ﻣﯿﮕﻮﻧﺶ ﺑﺮ ﺁﺭ ﺍﺯ ﺳﯿﻨﻪ ﺟﺎﻥ ﺷﻌﺮ ﺷﻮﺭﺍﻧﮕﯿﺰ ﺩﻟﺨﻮﺍﮬﯽ ﻣﮕﺮ ﺁﻥ ﻣﺎﻩ ﺭﺍ ﺳﺎﺯﯼ ﺑﺪﯾﻦ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﻓﺴﻮﻧﺶ ﻧﻮﺍﯾﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﺳﺎﺯ ﻣﺤﺒﺖ ﺩﺭ ﺟﮭﺎﻥ ﺳﺮﮐﻦ ﮐﺰﯾﻦ ﺁﻭﺍ ﺑﯿﺎﺳﺎﯾﯽ ﺯ ﮔﺮﺩﺵ ﮬﺎﯼ ﮔﺮﺩﻭﻧﺶ ﺑﻪ ﻣﮭﺮ ﺁﮬﻨﮓ ﺍﻭ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺒﺖ ﺭﺍ ﺭﻧﮓ ﺩﯾﮕﺮ ﺯﻥ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﮔﺎﮬﯽ ﺍﺯ ﻧﯿﺮﻧﮓ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻭ ﺷﺒﯿﺨﻮﻧﺶ ﺯ ﻋﺸﻖ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﻦ ﺗﺎ ﻧﻘﺶ ﮔﺮﺩﻭﻥ ﺭﺍ ﺑﮕﺮﺩﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﮭﺎ ﻋﺸﻖ ﺳﺎﺯﺩ ﻧﻘﺶ ﮔﺮﺩﻭﻥ ﺭﺍ ﺩﮔﺮﮔﻮﻧﺶ ﺑﻪ ﻣﮭﺮ ﺁﻭﯾﺰ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺁﯾﯿﻦ ﮬﻤﻪ ﺷﺎﺩﯼ ﺍﺳﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺶ ﮬﻤﻪ ﯾﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﻗﺎﻧﻮﻧﺶ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺎﺯﻡ ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﺭﺧﺖ ﺍﻓﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻏﻤﮭﺎﯼ ﺩﮔﺮ ﺭﺍ ﮐﺮﺩ ﺍﺯﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﺮﻭﻧﺶ ﻏﺮﻭﺭ ﺣﺴﻨﺶ ﺍﺯ ﺭﻩ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﺍﯼ ﺩﻝ ﺻﺒﻮﺭﯼ ﮐﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺯﺁﻭﺭﺩ ﺑﺎﺭ ﺩﮔﺮ ﺷﻌﺮ ﻓﺮﯾﺪﻭﻧﺶ faridon moshiri


تاریخ: دو شنبه 30 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺯﻫﺮ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺧﻮﺍﻧﻢ ﺍﯼ ﻋﺸﻖ؛ﮐﻪ ﻧﺎﻣﯽ ﺧﻮﺷﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺖ ﻧﺪﺍﻧﻢ ؛ﻭ ﮔﺮ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺭﻧﮕﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﮔﯿﺮﯼ ؛ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺯﻫﺮ ﺷﯿﺮﯾﻨﺖ ﻧﺨﻮﺍﻧﻢ؛ ﺗﻮ ﺯﻫﺮﯼ ﺯﻫﺮ ﮔﺮﻡ ﻭ ﺳﯿﻨﻪ ﺳﻮﺯﯼ؛ ﺗﻮ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﮐﻪ ﺷﻮﺭ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﺗﻮﺳﺖ؛ ﺷﺮﺍﺏ ﺟﺎﻡ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻁ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻏﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ، ﻣﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﺗﻮ ؛ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺭﺑﻮﺩﯼ؛ ﺩﺭﻭﻥ ﮐﻮﺭﻩ ﻏﻢ ﺁﺯﻣﻮﺩﯼ؛ ﺩﻟﺖ ﺁﺧﺮ ﺑﻪ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﯽ ﺍﻡ ﺳﻮﺧﺖ؛ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﮔﺸﻮﺩﯼ؛ ﺑﺴﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﺩﻝ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺑﺮ ﮔﯿﺮ؛ ﮐﻪ:ﻧﯿﺮﻧﮓ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻓﺴﻮﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺟﺎﺩﻭ؛ ﻭﻟﯽ ﻣﺎ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﺩﯾﺪﯾﻢ ؛ﮐﻪ ﺍﻭ ﺯﻫﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻧﻮﺷﺪﺍﺭﻭﺳﺖ؛ ﭼﻪ ﻏﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺯﻫﺮ ﺗﺐ ﺁﻟﻮﺩ؛ ﺗﻨﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺪﺍﯾﯽ ﻣﯽ ﮔﺪﺍﺯﺩ؛ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﺎﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻪ ﺩﺭﺩ؛ ﻏﻤﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻧﻮﺍﺯﺩ؛ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﮔﻢ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﺮﺩﯼ ﻧﮕﯿﺮﺩ؛ ﻣﺮﺍ ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﯽ ﺳﺖ؛ ﻭ ﮔﺮ ﻋﻤﺮﻡ ﺑﻪ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﺳﺮ ﺁﯾﺪ ؛ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﻣﺮﮔﻢ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺳﺖ


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﻟﺘﻨﮕﻢ ﻭ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ، ﺍﻓﺴﻮﺱ ﺑﺎﺭﺩ ﺣﯿﺮﺍﻧﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ، ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺭﯾﺰﺩ ﺑﯿﺘﺎﺑﻢ ﻭ ﺗﺎﺏ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺧﺎﻣﻮﺷﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻡ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺧﯿﺰﺩ. ♥ ﺩﺭ ﻇﺎﻫﺮﺁﺭﺍﻡﻣﻦ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﺧﻨﺪﻩﯼ ﻣﻦ ﮔﺮﯾﻪﯼﺗﻠﺨﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺣﺼﺎﺭﺑﺨﺖ ﺑﺪﻓﺮﺟﺎﻡ ﺍﺳﯿﺮﻡ ﺍﺯ ﭼﺎﺭﺳﻮ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ♥ ﺭﻭﺯﯼ ﻣﻦ ﻭ ﺍﻭﻫﻤﺮﻫﺎﻥ ﺷﺎﺩ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﺁﻭﺍﯼ ﻣﺎ ﻫﺮ ﺳﻮ ﻃﻨﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯﻣﯿﺸﺪ ﺗﺎ ﺩﺳﺖ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻋﺸﻖ ﺁﻟﻮﺩ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ ﺩﺭﻫﺎﯼ ﺷﺎﺩﯼ ﺑﺮ ﺭﺥ ﻣﺎ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﺸﺪ ♥ ﺩﺭ ﮐﻮﺭﻩ ﺭﺍﻩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﺗﻮﺍﻥ ﺟﺴﺘﺠﻮﺋﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﻢ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﺋﯽ ﺿﺠﻪ ﺁﻟﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﺑﺮ ﻧﻤﯿﺨﯿﺰﺩ ﺯ ﺳﻮﺋﯽ ♥ ﺍﻭ ﺷﻤﻊ ﮔﺮﻡ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ یک ﻟﺤﻈﻪ ﻏﺎﻓﻞ ﻣﺎﻧﺪﻡ ﻭ ﺁﻥ ﺷﻤﻊ، ﺍﻓﺴﺮﺩ ﻣﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺯﻧﺪﻩﯼ ﻋﺸﻘﯽ ﺧﺪﺍﺋﯽ ﺑﯽ ﺍﻭ ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﭼﻮﻥ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﻣﺮﺩ


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺷﻌﺮﻡ، ﻧﺜﺎﺭﺕ ﺑﺎﺩ ﺍﯼ ﺩﻭﺳﺖ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺷﻌﺮﻡ، ﻧﺜﺎﺭ ﺗﺎﺭ ﻣﻮﯾﺖ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺷﻌﺮﻡ، ﻧﺜﺎﺭ ﺭﻧﮓ ﭼﺸﻤﺖ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺷﻌﺮﻡ، ﻧﺜﺎﺭ ﺑﺎﻍ ﺭﻭﯾﺖ ♥ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﻣﻦ، ﺍﯼ ﻣﺎﻩ! ﺍﺷﮏ ﺍﺳﺖ، ﺍﺷﮏ ﺑﯽ ﺩﺭﯾﻎ ﺍﺳﺖ ﺍﺷﮏ ﺍﺳﺖ، ﺍﺷﮏ ﺑﯽ ﺍﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺍﺷﮏ ﺍﺳﺖ، ﺍﺷﮏ ﭘﺮ ﺧﻠﻮﺹ ﺍﺳﺖ ﺍﺷﮏ ﺍﺳﺖ، ﺍﺷﮏ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ♥

ادامه مطلب...
تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻪ ﺷﺐ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﮔﺎﻩ ﺧﯿﺎﻝ ﺯ ﺍﻟﻤﺎﺱ ﻭﻣﺮﻣﺮ ﺑﺘﯽ ﺳﺎﺧﺘﻢ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﻭﺻﻞ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻭﺷﯽ– ﺑﺴﺎ ﻣﺮﮐﺐ ﺁﺭﺯﻭ ﺗﺎﺧﺘﻢ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ، ﺻﯿﺪ ﻣﻦ ﺁﻣﺪ ﺑﻪ ﭼﻨﮓ ﺯ ﭘﯿﺮﻭﺯﻣﻨﺪﯼ، ﺳﺮﺍﻓﺮﺍﺧﺘﻢ ﺑﻪ ﮐﺎﻡ ﺩﻟﻢ، ﺩﻟﺒﺮﯼ ﯾﺎﻓﺘﻢ ﻭﻟﯿﮑﻦ ﺑﻪ یک ﻟﺤﻈﻪ، ﻧﻨﻮﺍﺧﺘﻢ *** ﺗﻮ ﺑﻮﺩﯼ ﺩﻻﺭﺍﻡ ﮔﻤﮕﺸﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﯾﮑﺪﻡ ﺑﻪ ﻣﻬﺮﺕ ﻧﭙﺮﺩﺍﺧﺘﻢ ﺯ ﺑﺨﺖ ﺑﺪﻡ، ﭼﺸﻢ ﺟﺎﻥ ﮐﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﺗﻮ ﺍﻟﻤﺎﺱ ﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻢ ﺯ ﭼﻨﮕﻢ ﺭﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺯﺩﺍﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﭼﻪ ﺷﺐ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﮕﺪﺍﺧﺘﻢ ﻧﺪﺍﻣﺖ ﺷﺮﺭ ﺯﺩ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ– ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ، ﻭﻟﯽ ﺑﺎﺧﺘﻢ


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﻟﺮﺯﺩ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﺍﺋﯽ ﻋﺸﻖ ﭼﻮ ﺑﯿﻨﻢ ﺷﻮﮐﺖ ﭼﺸﻢ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﭘﯿﺎﻡ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺁﺭﺩ ﺑﻪ ﺳﻮﯾﻢ ﻧﺴﯿﻢ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﯼ، ﻣﻮﺝ ﻧﮕﺎﻫﯽ ♥ ﭼﻮ ﮔﯿﺴﻮﺋﯽ ﺑﺮﻗﺼﺪ ﺭﻭﯼ»ﺷﺎﻧﻪ« ﺩﻟﻢ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﻣﯽ ﺭﻗﺼﺪ ﺯ ﻣﺴﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻣﻬﺘﺎﺑﮕﻮﻥ ﺳﺎﻗﯽ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺯ ﭘﺎ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﻢ ﺍﺯ ﺯﯾﺒﺎ ﭘﺮﺳﺘﯽ ♥ ﺭﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎﺏ ﻣﻦ–ﮔﺮ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﺷﺒﯽ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺑﯿﻨﻢ ﺯ ﺳﺮ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﭘﺮﺩ–ﮔﺮ ﻣﻬﻮﺷﯽ ﺭﺍ ﺷﺒﯽ ﺩﺭ ﭘﺮﻧﯿﺎﻥ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﻨﻢ. ♥ ﺧﯿﺎﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﺰﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﯾﻪﯼﺍﻭ ﺑﺮﺍﻫﯽ، ﮔﺮ ﺧﺮﺍﻣﺪ ﻧﺎﺯﻧﯿﻨﯽ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﮔﺮ ﺧﻨﺪﺩ ﻟﺐ ﻧﺎﺯﺁﻓﺮﯾﻨﯽ. ♥ ﺍﮔﺮ ﺍﻓﺘﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﭘﺮ ﻧﯿﺎﺯﻡ ﺑﻪ ﺷﯿﺐ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﯼ ﻟﻐﺰﺍﻥ ﻭ ﺧﻮﺷﺮﻧﮓ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺯﺍﻧﻮﺍﻧﻢ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﻋﺸﻖ ﻫﻮﺱ ﺑﺮ ﺳﯿﻨﻪﯼﻣﻦ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﭼﻨﮓ ♥ ﺩﻝ ﺯﯾﺒﺎ ﭘﺮﺳﺘﻢ ﻋﺸﻖ ﻭﺭﺯ ﺳﺖ ﻭﻟﯿﮑﻦ ﮐﺎﺭ ﻋﺎﺷﻖ، ﺳﺨﺖ ﺯﺍﺭﺳﺖ ﻭﮔﺮ ﺑﮕﺮﯾﺰﻡ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ– ﺩﻟﻢ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺍﯼ ﺑﯽ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺳﺖ


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺭﻭﯼ ﺍﻭ– ﻟﺤﻈﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﭽﻮ ﺭﻩ ﭘﯿﻤﺎﯼ ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﯾﺮ– ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻦ ﻃﻠﻮﻉ ﻣﺎﻩ ﺑﻮﺩ. ♥ ﺩﺭ ﻫﺠﻮﻡ ﻧﺎﺷﮑﯿﺒﯽ ﻫﺎﯼ ﺳﺨﺖ– ﺑﺎ ﻃﻨﯿﻦ ﺯﻧﮓ ﻫﺎ، ﺩﺭ ﺑﺎﺯ ﺷﺪ ﺷﻬﺮﺯﺍﺩ ﭼﺸﻢ ﺍﻭ ﺑﺎ ﻧﺎﺯ ﮔﻔﺖ- : ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﻣﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ. ♥

ادامه مطلب...
تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻧﮕﻪ ﺑﺮ»ﺳﺎﻕ«ﺗﻮ ﻣﯽ ﻟﻐﺰﺩ ﺍﯼ ﻣﺎﻩ! ﮐﺴﯽ ﺳﺎﻗﯽ ﺑﺪﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﻣﯿﭽﮑﺪ ﺍﺯ ﭘﺮﺗﻮ ﺁﻥ ﭼﻮ»ﻣﻬﺘﺎﺑﯽ«ﮐﻪ ﺑﺮ»ﻣﺮﻣﺮ«ﺩﻣﯿﺪﻩ ♥ ﺩﻭ ﺭﺷﺘﻪ»ﻧﻮﺭ«ﺍﺯ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺧﻮﺵ ﺗﺮ– ﺩﻣﯿﺪ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ»ﺍﺑﺮ«ﺩﺍﻣﻦ ﺗﻮ ﻋﻄﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺗﯿﺰﺗﺮ ﮐﺮﺩ ﺩﻭ ﺟﻮﯼ ﻧﻮﺭ، ﺩﺭ ﭘﯿﺮﺍﻫﻦ ﺗﻮ ♥ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﮔﺮﺩﺷﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ»ﺳﺎﻕ« ﺩﺭ ﺁﻥ، ﮔﺎﻫﯽ ﻓﺮﺍﺯ ﻭ ﮔﻪ ﻓﺮﻭﺩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﺎﻕ ﺧﯿﺎﻝ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﻭ ﭘﺮﻧﻮﺭ ﺻﻔﺎﯼ»ﻣﺎﻫﺘﺎﺏ«ﻭ ﻟﻄﻒ»ﺭﻭﺩ«ﺍﺳﺖ ♥ ﭼﻨﯿﻦ ﺳﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺁﻓﺮﯾﻨﺪ ﻧﺪﯾﺪﻩ، ﺩﯾﺪﻩﯼﻣﺮﻣﺮ ﺗﺮﺍﺷﺎﻥ ﺩﻭ ﺯﺍﻧﻮﯾﺖ ﺩﻭ»ﯾﺎﻗﻮﺕ«ﻟﻄﯿﻒ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺑﺮﺩ ﺍﺯ ﮐﻒ ﮔﻮﻫﺮﺗﺮﺍﺷﺎﻥ ♥ ﻣﭙﻮﺷﺎﻥ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﭘﺮ ﻧﯿﺎﺯﻡ ﺩﻭ ﺳﺎﻕ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﻭﺵ ﺭﺍ ﻋﻄﺸﻨﺎﮐﻢ ﻋﻄﺸﻨﺎﮎ ﺩﻭ ﺳﺎﻗﺖ ﺑﯿﺎ ﺳﺎﻗﯽ ﺷﻮ ﻭ ﺑﻨﺸﺎﻥ ﻋﻄﺶ ﺭﺍ. ﻣﻬﺪﯼ ﺳﻬﯿﻠﯽ


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺁﻣﺪ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭﻡ، ﻭﻟﯽ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺁﻣﺪ، ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﮔﺎﻥ»ﺷﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﺷﮏ« ﺁﻣﺪ، ﻭﻟﯽ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﮔﻞ»ﭘﺎﺋﯿﺰ ﺩﯾﺪﻩ« ﺷﺎﺩﺍﺑﯽ ﺍﺵ»ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﺭﻓﺘﻪ- « ﺭﻧﮕﺶ»ﭘﺮﯾﺪﻩ« ♥ ﮔﻔﺘﻢ:ﺷﮕﻔﺘﺎ!ﺍﯼ ﺩﻻﺭﺍﻡ، ﺍﯼ ﭘﻨﺎﻫﻢ– ﺍﯾﻦ ﺳﺎﯾﻪﯼﻏﻢ ﭼﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﻣﻮﺝ

ادامه مطلب...
تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺳﻮﺯ ﺟﺎﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻭ ﺑﮕﺬﺭ؛ ﺍﺳﯿﺮ ﻭﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻭ ﺑﮕﺬﺭ؛ ﭼﻮ ﺷﻤﻌﯽ ﺳﻮﺧﺘﻢ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ؛ ﻣﺮﺍ ﺁﺗﺶ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻭ ﺑﮕﺬﺭ؛ ﺩﻟﯽ ﭼﻮﻥ ﻻﻟﻪ ﺑﯽ ﺩﺍﻍ ﻏﻤﺖ ﻧﯿﺴﺖ؛ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﻫﻢ ﻧﺸﺎﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻭ ﺑﮕﺬﺭ؛ ﻣﺮﺍﺑﺎیک ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺟﺎﻧﺴﻮﺯ؛ ﺗﻮ ﺍﯼ ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻭ ﺑﮕﺬﺭ؛ ﺩﻭﭼﺸﻤﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻔﺘﻮﻥ ﺭﺧﺖ ﺑﻮﺩ ؛ﮐﻨﻮﻥ ﮔﻮﻫﺮﻓﺸﺎﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻭ ﺑﮕﺬﺭ؛ ﺩﺭﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﺍﺏ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ؛ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭﻭ ﺑﮕﺬﺭ ؛ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻢ ﺣﻤﯿﺪ ﺍﺯ ﻫﺠﺮ ﻓﺮﺳﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﺎ:ﺟﻬﺎﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻭ ﺑﮕﺬﺭ (حمیدمصدق)


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﺎﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﭼﯿﺴﺖ ﺭﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﻠﻘﻪﯼﺯﺭ؟ ﺭﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﻠﻘﻪ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻣﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻨﮓ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ؟ ﺑﻪ ﺑﺮ ﺭﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﻠﻘﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭼﻬﺮﻩﯼﺍﻭ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﺎﺑﺶ ﻭ ﺭﺧﺸﻨﺪﮔﯽ ﺍﺳﺖ ﻣﺮﺩ ﺣﯿﺮﺍﻥ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺣﻠﻘﻪﯼﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺍﺳﺖ ، ﺣﻠﻘﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﮔﻔﺖ:ﺩﺭﯾﻐﺎ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﺎﺯ ﺩﺭ ﻣﻌﻨﯽ ﺁﻥ ﺷﮏ ﺑﺎﺷﺪ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺷﺒﯽ ﺯﻧﯽ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﻧﻈﺮ ﮐﺮﺩ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺣﻠﻘﻪﯼ ﺯﺭ ﺩﯾﺪ ﺩﺭ ﻧﻘﺶ ﻓﺮﻭﺯﻧﺪﻩﯼﺍﻭ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﻭﻓﺎﯼ ﺷﻮﻫﺮ ﺑﻪ ﻫﺪﺭ ﺭﻓﺘﻪ ، ﻫﺪﺭ ﺯﻥ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﺷﺪ ﻭ ﻧﺎﻟﯿﺪ ﮐﻪ ﻭﺍﯼ ﻭﺍﯼ ، ﺍﯾﻦ ﺣﻠﻘﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭼﻬﺮﻩﯼﺍﻭ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺗﺎﺑﺶ ﻭ ﺭﺧﺸﻨﺪﮔﯽ ﺍﺳﺖ ﺣﻠﻘﻪﯼﺑﺮﺩﮔﯽ ﻭ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺍﺳﺖ


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﻦ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻩ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﺭﺍ؛ به این ﻃﺮﺍﻭﺕ ﺳﺮﺳﺒﺰﯼ ﺑﻬﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ؛ﺯﻻﻝ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﺭﻭﺷﻨﺎﻥ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ؛ ﺩﺭﻭﺩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﻔﺖ ﺻﻔﺎﯼ ﺑﺎﻍ ﻭ ﭼﻤﻦ ﺩﺷﺖ ﻭ ﮐﻮﻫﺴﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ؛ ﻭ ﻣﻦ ﭼﻮ ﺳﺎﻗﻪ ﻧﻮﺭﺳﺘﻪ ﺑﺎﺯﺧﻮﺍﻫﻢ ﺭﺳﺖ ﻭ ﺩﺭﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﺷﯿﺎ ﭘﺎﮎ ﺗﺠﺮﯾﺪﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺍﯼ ﺭﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺟﺴﺖ (حمیدمصدق)


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﻌﺸﻮﻕ ﻣﻦ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺷﯿﺸﻪ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﻣﯽ ﺗﺎﺑﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ ﯾﺎﺩ ﻇﻬﺮﻫﺎﯼ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﻇﻬﺮﻫﺎﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻭﺭ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮔﻢ ﻇﻬﺮﻫﺎﯼ ﺑﭽﮕﯽ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻫﺎﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻭﺭ ﯾﺎﺩ ﻇﻬﺮﻫﺎﯼ ﺩﺍﻍ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﺯﯾﺮ ﺳﺎﯾﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﻫﺎ ﯾﺎﺩﺕ ﻫﺴﺖ؟ ﺩﻟﺒﻨﺪﻡ ﻣﺤﺒﻮﺑﻢ ﯾﺎﺩﻡ ﻫﺴﺖ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﺖ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻡ ﻭ ﭘﺎﯼ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺗﺎ ﺁﻥ ﻣﯿﻌﺎﺩﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺍﺯ ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﺗﻮﺑﺎﻥ ﺍﺯ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺭﻭﻫﺎﯼ ﺗﻨﮓ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﭘﺮ ﺳﺎﯾﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻫﻢ )ﺗﻮ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﺎﻧﺘﻮﯼ ﺁﺑﯽ ﻭ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺟﯿﻦ( )ﺗﻮ ﺑﺎ ﺁﻥ ﮐﻔﺶ ﻫﺎﯼ ﮐﺘﺎﻧﯽ ﻭ ﺟﻮﺭﺍﺏ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺭﻧﮕﯽ ﻭ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺁﻥ ﮐﻔﺶ ﻫﺎﯼ ﺍﺳﭙﻮﺭﺕ ﻭﺭﺯﺷﯽ ﺁﺑﯽ( ﯾﺎﺩﺕ ﻫﺴﺖ؟ ﭼﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﭼﻘﺪﺭ ﺯﻭﺩ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺁﻥ ﻣﺴﯿﺮ ﺭﺍ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﯾﺎ ﺳﻮﺍﺭﻩ ﻫﺮ ﺭﻭﺯﻩ ﻃﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻓﻀﺎﯼ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﯾﺎ ﺁﻥ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺭﻭﻫﺎﯼ ﺗﻨﮓ ﺟﺎﯼ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﻭ ﺻﺪﺍﯼ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻡ ﻭ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻡ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺎﻧﻢ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻢ


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﺩﻝ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺧﻮﻥ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﺩﺍﺭﻡ؛ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺩﺭﯾﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺩﻝ ﮐﻢ ﻣﯿﺎﺭﻡ؛ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺭﻭﺑﺮﻭﯾﯽ ﻣﺚ ﺁﺋﯿﻨﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ؛ ﻭﻟﯽ ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺑﺴﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﯿﺮ ﺩﯾﺪﻥ؛ ﻧﻪ یک ﺩﻝ ﻧﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﻝ ﻫﻤﻪ ﺩﻝ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﻟﻢ؛ ﻫﻤﻪ ﺩﻝ ﻫﺎ ﺭﻭ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ؛ ﺗﻮﯾﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺗﻮﯾﯽ ﺷﻌﺮ ﻣﺠﺴﻢ؛ ﺗﻮ ﻗﺎﺏ ﻗﺼﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺳﺤﺮ ﮔﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺷﺒﻨﻢ؛ ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎﺕ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﺨﻤﻞ ﺷﺮﺍﺏ ﻧﺎﺏ ﺷﯿﺮﺍﺯ؛ ﻫﺰﺍﺭ ﻣﯿﺨﻮﻧﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﻫﺰﺍﺭ ﻭیک ﺷﺐ ﺭﺍﺯ؛ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻧﻪ یک ﺑﺎﺭ ﻧﻪ ﺻﺪ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﻡ؛ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﺪﻥ ﺗﻮ ﻧﻪ یک ﭼﺸﻢ ﻧﻪ ﺻﺪ ﭼﺸﻢ ﻫﻤﻪ ﭼﺸﻤﺎ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ؛ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺚ ﮔﻞ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻮﺋﯿﺪ؛ ﺑﺎ ﻫﺮﭼﯽ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺩﯾﺪ؛ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺚ ﻣﺎﻩ ﺭﻭ ﻗﻠﻪ ﻫﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ؛ ﺑﺎ ﻫﺮﭼﯽ ﻟﺐ ﺗﻮ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﺻﺪﺍ ﮐﺮﺩ؛ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻧﻪ یک ﺑﺎﺭ ﻧﻪ ﺻﺪ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﻡ؛ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﺪﻥ ﺗﻮ ﻧﻪ یک ﭼﺸﻢ ﻧﻪ ﺻﺪ ﭼﺸﻢ ﻫﻤﻪ ﭼﺸﻤﺎ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺎﺭﺍﻧﻢ ﮐﻦ ﺍﻣﺸﺐ... ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻟﻢ ﺳﻨﮓ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭ! ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻏﻮﺷﻢ ﺟﺪﺍ ﮐﻦ ﻭ ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﻡ ﺣﻠﻘﻪ ﮐﻦ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﻫﻢ ﺍﮔﺮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻧﺜﺎﺭﻡ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﻌﺮﮐﻪ ﺍﺳﺖ... ﺁﺭﺯﻭﯾﯽ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ، ﺟﺰ ﺍﯾﻨﮑﻪ؛ ﺍﻣﺸﺐ"ﯾﻠﺪﺍ"ﺑﺎﺷﺪ...


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺗﻤﺎﻡ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﯼ ﺑﺮ ﻃﻨﯿﻦ ﺧﻮﺵ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﭘﺮﺳﺘﻮﻫﺎ ﻭ ﺗﺎﺑﺶ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﺮ ﻃﻠﻮﻉ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﺻﺒﺢ، ﺑﻨﮕﺮ...، ﺍﺷﮑﻬﺎﯼ ﭼﮑﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩﯼﺷﺐ ﺭﺍ ﺑﺮ ﮔﻠﺒﺮﮔﻬﺎﯼ ﮔﻞ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺎﺑﺶ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﻧﮓ ﻋﺸﻖ ﻣﯿﮕﯿﺮﻧﺪ، ﻭ ﺑﺒﯿﻦ... ﺑﺎﺩﺑﺎﺩﮐﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺧﺮﺩﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ!!...


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺗﻤﺎﻡ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﯼ ﺑﺮ ﻃﻨﯿﻦ ﺧﻮﺵ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﭘﺮﺳﺘﻮﻫﺎ ﻭ ﺗﺎﺑﺶ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﺮ ﻃﻠﻮﻉ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﺻﺒﺢ، ﺑﻨﮕﺮ...، ﺍﺷﮑﻬﺎﯼ ﭼﮑﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩﯼﺷﺐ ﺭﺍ ﺑﺮ ﮔﻠﺒﺮﮔﻬﺎﯼ ﮔﻞ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺎﺑﺶ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﻧﮓ ﻋﺸﻖ ﻣﯿﮕﯿﺮﻧﺪ، ﻭ ﺑﺒﯿﻦ... ﺑﺎﺩﺑﺎﺩﮐﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺧﺮﺩﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ!!...


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻗﻄﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﺷﮑﻢ ﺑﺎ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺩ! ﺭﻗﺺ ﮐﻨﺎﻥ ﻣﯿﺮﯾﺰﻧﺪ ﺑﺮ ﺟﺎﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﺎﻟﯽ ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ... ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺎﻧﯽ ﮔﺮﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﻣﯿﮑﻮﺑﺪ ﺑﺮ ﭘﻞ ﻫﺎﯼ ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺍﺭ ﺍﺯ ﺗﻨﺶ ﻫﺎﯼ ﺗﻠﺦ ﺁﯾﻨﺪﻩ.. ﺑﺮﺍﯼ ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ! ﺍﻣﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻦ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ... ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﻡ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺍﺵ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﺩﺍﺏ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﭼﻪ ﻣﯿﺸﻮﺩ!!...


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﺩﻟﻢ ، ﺑﺎ ﻫﺮ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﺎﺩ ﺻﺪ ﺷﻌﺮ ﻭ ﺻﺪ ﻏﺰﻝ ، ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﺎﺩ ﻟﺒﻬﺎﯼ ﮐﻮﭼﮑﻢ ، ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺭ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻋﺎﻃﻔﻪ ، ﺍﺯ ﺑﻮﺳﻪ ﻫﺎﯼ ﯾﺎﺭ ﻗﻠﺒﻢ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ، ﺍﺷﮑﻢ ﺑﻪ ﮔِﻞ ﻧﺸﺴﺖ ﺁﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪﻡُ، ﻏﻤﻬﺎ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻧﺸﺴﺖ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯿﮕﺮﯾﻢ، ﺍﺷﮑﻢ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺍﯼ ﭼﻮﻥ ﻏﺼﻪﯼﻣﺮﺍ،ﮐﻮﭼﮏ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﺯﻧﺪﺍﻧﯿﻢ ﺩﺭﯾﻎ،ﻣﺤﺒﻮﺱ ﺍﯾﻦ ﻗﻔﺲ ﺑﻐﻀﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻫﺮ ﻧﻔﺲ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﺧﯿﺎﻝ، ﻣﺮﮔﻢ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﭼﻮﻥ ﺳﯿﻨﻪﯼﻣﺮﺍ ،ﻏﻤﻬﺎ ﺩﺭﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﻧﺨﻨﺪ ، ﻣﻦ ﺩﻟﺸﮑﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﺁﻣﺪ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻮﭺ ، ﭼﻮﻥ ﻣﺮﻍ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﻦ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺵ ﺟﻮﺍﻧﯿﻢ ﭘﯿﺮﯼ ﺭﺍ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺗﻨﻬﺎﯼ ﻭ ﺳﺎﻟﺨﻮﺭﺩﮔﯽ ﺭﺍ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻣﻦ ﻧﻬﺎﻟﯽ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺟﻨﮕﻞ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﺵ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺷﺎ ﻧﻪ ﻫﺎﺷﺎﻥ ﮐﻮﻟﻪ ﺑﺎ ﺭﯼ ﺍﺯ ﺩﺭﺩﻫﺎ ﻭ ﺭﻧﺞ ﻫﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺧﻮﺷﯽ ﺻﺪ ﻧﺎ ﺧﻮﺷﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻫﺪﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺩﻧﯿﺎ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﺷﺪﻩﭘﺮ ﺍﺯ ﻧﻬﺎﻝ ﻫﺎﯼ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻭ ﻏﻨﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﭘﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﻭﺣﺸﯽ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﻫﺎﺷﺎﻥ ﻟﻪ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﺎﮎ ﻫﺮ ﺩﺭﺧﺘﯽ ﺭﺍ ﺩﻧﯿﺎ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﺟﻨﮓ ﺍﺳﺖ...ﺟﻨﮕﻞ ﺍﺳﺖ


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺷﻌﺮﻫﺎﯾﻢ ﺭﯾﺨﺘﻢ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﯾﺨﺘﻢ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺩﺭ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯾﻢ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺎﺩ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﺮﮒ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﻣﯽ ﺳﺮﻭﺩﺍﻡ ﺧﺎﮎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﺩﻝ ﻣﯽ ﺯﺩﻭﺩﺍﻡ ﺩﺭﺩﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﺎﻩ ﻧﺠﻮﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﺍﺷﮑﻬﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺻﺤﺮﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺮ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩ ﺑﺎﻟﻬﺎﯾﻢ ﺑﯽ ﺗﻨﻢ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ ﻭﺍﮊﻩ ﻫﺎﯾﻢ ﻫﻤﻪ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺷﺪﻧﺪ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻣﻦ ﺍﺷﮑﻬﺎﯾﻢ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ ﺷﺎﺧﻪ ﺍﯼ ﮔﻞ ﭼﯿﺪ ﺍﻡ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺩﺷﺖ ﺷﻮﻕ ﻣﻦ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻏﻢ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ ﺷﻌﺮ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺳﺮﻭﺩﻡ ﭘﺮ ﺯ ﺩﺭﺩ ﺭﻭﺡ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺮ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩ ﺑﺎﻟﻬﺎﯾﻢ ﺑﯽ ﺗﻨﻢ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ ﻭﺍﮊﻩ ﻫﺎﯾﻢ ﻫﻤﻪ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺷﺪﻧﺪ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻣﻦ ﺍﺷﮑﻬﺎﯾﻢ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ ﺷﺎﺧﻪ ﺍﯼ ﮔﻞ ﭼﯿﺪ ﺍﻡ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺩﺷﺖ ﺷﻮﻕ ﻣﻦ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻏﻢ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ ﺷﻌﺮ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺳﺮﻭﺩﻡ ﭘﺮ ﺯ ﺩﺭﺩ ﺭﻭﺡ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﭘﻮﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎﯼ ﺟﺴﻤﻢ ﻭ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﯾﻢ ﺣﺒﺲ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺭﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﮒ.. ﻭ ﺭﻭﺣﻢ ﺩﺭ ﻋﻤﻖ ﺯﻣﯿﻦ ﺯﻧﺪﺍﻧﯿﺴﺖ!.. ﺁﻫﺎﯼ ﺭﻫﮕﺬﺭ ﺁﻫﺎﯼ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﻫﺎﺗﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺭﯾﺪ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎﯾﻢ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ.. ﺩﺭ ﻏﻢ.. ﻭ ﺩﺭ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﺮﺍ ﺩﺭﯾﺎﺏ ﻣﺮﺍ ﺩﺭﯾﺎﺏ!...


تاریخ: یک شنبه 29 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﯾﻚ ﺳﺒﺪ ﭘﺮ ﺯ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ؛ ﺭﻭﯼ ﯾﻚ ﺳﻔﺮﻩ ﺍﺣﺴﺎﺱ؛ ﻛﻪ ﺑﯿﻦ ﻣﻦﻭ ﺗﻮ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ؛ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﺳﺨﺖ ﺍﺳﯿﺮ ﺍﺣﺴﺎﺱ؛ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﺷﻜﯽ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﮔﻮﺷﻪ ﭼﺸﻤﺖ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ؛ ﺭﻭﺡ ﺗﻮ ﯾﻚ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ ﺣﺲ ﻣﻦ ﭼﻮﻥ ﯾﻚ ﻣﻮﺝ ﺩﺭ ﺗﺐ ﻭ ﺗﺎﺏ ﺩﺭﯾﺎﺳﺖ ﺩﺳﺘﻢ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﯼ ﺩﺳﺘﺖ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺭﻧﮓ ﻗﺸﻨﮕﯽ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﮒ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ


تاریخ: شنبه 28 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻳﺎﺩ ﺑﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺩﺭﻳﻎ؛ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﻳﺎﺩ ﻛﻨﺪ؛ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﻡ ﺧﻴﺮﻩ ﺑﻪ ﺭﻩ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﻧﺪﺍﺩ؛ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﺗﺎ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺷﺎﺩ ﻛﻨﺪ؛ ﺧﻮﺩ ﻧﺪﺍﻧﻢ ﭼﻪ ﺧﻄﺎﺋﻲ ﻛﺮﺩﻡ؛ ﻛﻪ ﺯ ﻣﻦ ﺭﺷﺘﻪ ﺍﻟﻔﺖ ﺑﮕﺴﺴﺖ؛ ﺩﺭ ﺩﻟﺶ ﺟﺎﺋﻲ ﺍﮔﺮ ﺑﻮﺩ ﻣﺮﺍ؛ ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺩﻳﺪﻩ ﺯ ﺩﻳﺪﺍﺭﻡ ﺑﺴﺖ؛ ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻡ، ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺍﻭﺳﺖ؛ ﻛﻪ ﺑﭽﺸﻤﺎﻥ ﺗﺮﻡ ﺧﻴﺮﻩ ﺷﺪﻩ ؛ﺩﺭﺩ ﻋﺸﻘﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺣﺴﺮﺕ ﻭ ﺳﻮﺯ؛ ﺑﺮ ﺩﻝ ﭘﺮ ﺷﺮﺭﻡ ﭼﻴﺮﻩ ﺷﺪﻩ؛ ﮔﻔﺘﻢ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﻩ ﭼﻮ ﺩﻭﺭﺵ ﺳﺎﺯﻡ؛ ﺑﻲ ﮔﻤﺎﻥ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺑﺮﻭﺩ ؛ﻣﺮﮒ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﺭﻳﺎﺑﺪ ﻭﺭﻧﻪ ﺩﺭﺩﻳﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺸﻜﻞ ﺑﺮﻭﺩ؛ ﻣﻲ ﻛﺸﻨﺪﻡ ﭼﻮ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺑﻪ ﻣﻬﺮ؛ ﭘﺮﺳﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻛﻪ ﭼﻪ ﺷﺪ ﺁﻏﻮﺷﺶ؛ ﭼﻪ ﺷﺪ ﺁﻥ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺯﻧﺪﻩ ﻛﻪ ﺑﻮﺩ؛ ﺷﻌﻠﻪ ﻭﺭ ﺩﺭ ﻧﻔﺲ ﺧﺎﻣﻮﺷﺶ؛ ﺷﻌﺮ ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﺯ ﺩﻝ ﺑﺮﺩﺍﺭﻡ ؛ﺑﺎﺭ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻏﻢ ﻋﺸﻘﺶ ﺭﺍ؛ ﺷﻌﺮ ﺧﻮﺩ ﺟﻠﻮﻩ ﺋﻲ ﺍﺯ ﺭﻭﻳﺶ ﺷﺪ؛ ﺑﺎ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻢ ﺳﺘﻢ ﻋﺸﻘﺶ ﺭﺍ؛ ﻣﺎﺩﺭ، ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻧﻪ ﺯ ﻣﻮﻳﻢ ﺑﺮﺩﺍﺭ؛ ﺳﺮﻣﻪ ﺭﺍ ﭘﺎﻙ ﻛﻦ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ؛ ﺑﻜﻦ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺮﻫﻨﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻦ؛ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺠﺰ ﺯﻧﺪﺍﻧﻢ؛ ﺗﺎ ﺩﻭ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﺭﺧﻢ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻧﻴﺴﺖ؛ ﺑﻪ ﭼﻜﺎﺭ ﺁﻳﺪﻡ ﺍﻳﻦ ﺯﻳﺒﺎﺋﻲ؛ ﺑﺸﻜﻦ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻨﻪ ﺭﺍ ﺍﻱ ﻣﺎﺩﺭ؛ ﺣﺎﺻﻠﻢ ﭼﻴﺴﺖ ﺯ ﺧﻮﺩ ﺁﺭﺍﺋﻲ؛ ﺩﺭ ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ؛ ﺟﺰ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻛﺲ ﺑﮕﺴﺴﺘﻢ؛ ﻛﺲ ﺍﮔﺮ ﮔﻔﺖ ﭼﺮﺍ؟ ﺑﺎﻛﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﻓﺎﺵ ﮔﻮﺋﻴﺪ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﻫﺴﺘﻢ؛ ﻗﺎﺻﺪﻱ ﺁﻣﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺭﻩ ﺩﻭﺭ؛ ﺯﻭﺩ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﻐﺎﻡ ﺍﺯ ﻛﻴﺴﺖ؛ ﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ ﺁﻥ ﺯﻥ؛ ﺩﻳﺮﮔﺎﻫﻴﺴﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﺰﻝ ﻧﻴﺴﺖ


تاریخ: شنبه 28 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﮔﺎﻫﯽ ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻐﻞ ﮐﻨﻢ! ﺑﺒﺮﻡ ﺑﺨﻮﺍﺑﺎﻧﻤﺶ! ﻟﺤﺎﻑ ﺭﺍ ﺑﮑﺸﻢ ﺭﻭﯾﺶ! ﺩﺳﺖ ﺑﺒﺮﻡ ﻻﯼ ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ ﻭ ﻧﻮﺍﺯﺷﺶ ﮐﻨﻢ! ﺣﺘﯽ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﻻﻻﯾﯽ ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ، ﻭﺳﻂ ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﺑﮕﻮﯾﻢ: ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ ﺧﻮﺩﻡ ﺟﺎﻥ! ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ!ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ! ﺍﮔﺮ ﻫﻢ ﻧﺸﺪ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ... ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ... ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ!!! *********************** ﮔـﺎﻫــﮯ ﻧـﺪﺍﻧـﺴـﺘـﮧ ﺍﺯ ﯾــﮏ ﻧـﻔـﺮ ﺑـﺘـﮯ ﺩﺭﺳــﺖ ﻣــﯿـﮑـﻨـﮯ ﺁﻧــﻘـﺪﺭ ﺑـﺰﺭﮒ ﮐـﮧ ﺍﺯ ﺩﺳــﺖ ﺍﺑـﺮﺍﻫـﯿـﻢ ﻧـﯿـﺰ ﮐــﺎﺭـﮯ ﺑـﺮ ﻧـﻤـﮯ ﺁﯾـﺪ ********************** ﮔﺎﻩ ﺩﻟﺘﻨـــــــﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ﺩﻟﺘﻨـﮕﺘﺮ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻟﺘﻨﮕـــــــــﯽ ﻫﺎ ﺣﺴﺮﺕ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻤﺎﺭﻡ ﻭ ﺑﺎﺧﺘﻦ ﻫﺎ ﻭﺻﺪﺍﯼ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺭﺍ ...ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﻣﻦ ﮐﺪﺍﻣﯿﻦ ﺍﻣﯿﺪ ﺭﺍ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪ ﮐﺮﺩﻡ ﻭﮐﺪﺍﻡ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﯿﺪﻡ ﻭﺑﻪ ﮐﺪﺍﻡ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺩﻟﺘﻨﮕــــــــــــــــﻢ **********************

ادامه مطلب...
تاریخ: شنبه 28 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﮔﺮ ﻧﯿﺎﯾﯽ ﺩﯾﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ، ﺳﺎﯾﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺭﺩﭘﺎﯼ ﺁﺷﻨﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﺮ ﺭﻭﯼﺩﻟﻢﺩﻭﺭ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻭﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﻏﺎﺯﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽﯾﮑﺪﯾﮕﺮﺑﺮﺳﯿﻢ ﻭ ﺍﯾﻦﮏﯾﺁﻩﺣﺴﺮﺕﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﻪ ﺑﻨﮕﺮﯾﻢ ،ﺗﺼﻮﯾﺮﺭﺥ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﺩﯾﺪ ﻭ ﻣﺎ ﺟﺰﻭﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯼﻣﺤﺎﻝ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ ﻭ ﺣﺴﺮﺕ ﺍﻣﯿﺪﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻧﺸﯿﻨﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﺧﻮﺭﺷﯿﺪﺑﺎﺷﻢ ؟ ﻣﻦ ﺣﺘﯽ ﺑﺎﺳﺘﺎﺭﻩﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﻨﺸﯿﻦ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﻡ! ﺣﺎﻻ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻃﻠﻮﻉ ﺭﻭﯾﺎﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﯼ ﻭ ﻣﻦ ﺩﺭﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺍﯾﻨﻢ ﮐﻪ ﺭﻭﯾﺎﻫﺎﯼﺩﯾﺮﻭﺯ، ﺑﺎ ﺩﻟﻢ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺷﻮﻧﺪ! ﻭﻗﺘﯽ ﺧﯿﺴﯽ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻫﻤﯿﺸﮕﯿﺴﺖ ﺁﻣﺪﻥﺑﺎﺭﺍﻥﺩﮔﺮ ﺁﻥ ﺷﻮﺭ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺍﻡ ﺑﯽ ﻣﺮﺍﻣﯽ ﺍﺕ، ﺍﯾﻦ ﻭﻓﺎﯼﺑﯽ ﻭﻓﺎﯾﯽﺍﺕ ، ﺍﯾﻦ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻫﺎﯾﺖ ﺩﺭ ﺣﻖﺩﻟﻢﻣﺮﺍ ﻣﺜﻞ ﺁﺗﺶ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺖ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺑﯽ ﺍﻧﺘﻬﺎﯼﻏﻤﻬﺎﯾﺖﻏﺮﻕ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﺍﯼﺷﻨﺎﮔﺮﻣﺎﻫﺮ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻥ ﻫﻢ ﻧﺪﯾﺪﯼ ﭼﻪ ﺑﺮﺳﺪ ﺑﻪ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﻓﺮﯾﺎﺩﻡ ﺩﺭﺯﯾﺮ ﺁﺏ


تاریخ: جمعه 27 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻳﺎﺩ ﺑﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺩﺭﻳﻎ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﻳﺎﺩ ﻛﻨﺪ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﻡ ﺧﻴﺮﻩ ﺑﻪ ﺭﻩ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﻧﺪﺍﺩ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﺗﺎ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺷﺎﺩ ﻛﻨﺪ ﺧﻮﺩ ﻧﺪﺍﻧﻢ ﭼﻪ ﺧﻄﺎﺋﻲ ﻛﺮﺩﻡ ﻛﻪ ﺯ ﻣﻦ ﺭﺷﺘﻪ ﺍﻟﻔﺖ ﺑﮕﺴﺴﺖ ﺩﺭ ﺩﻟﺶ ﺟﺎﺋﻲ ﺍﮔﺮ ﺑﻮﺩ ﻣﺮﺍ ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺩﻳﺪﻩ ﺯ ﺩﻳﺪﺍﺭﻡ ﺑﺴﺖ ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻡ، ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺍﻭﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﭽﺸﻤﺎﻥ ﺗﺮﻡ ﺧﻴﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺩﺭﺩ ﻋﺸﻘﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺣﺴﺮﺕ ﻭ ﺳﻮﺯ ﺑﺮ ﺩﻝ ﭘﺮ ﺷﺮﺭﻡ ﭼﻴﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﮔﻔﺘﻢ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﻩ ﭼﻮ ﺩﻭﺭﺵ ﺳﺎﺯﻡ ﺑﻲ ﮔﻤﺎﻥ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺑﺮﻭﺩ ﻣﺮﮒ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﺭﻳﺎﺑﺪ ﻭﺭﻧﻪ ﺩﺭﺩﻳﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺸﻜﻞ ﺑﺮﻭﺩ ﻣﻲ ﻛﺸﻨﺪﻡ ﭼﻮ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺑﻪ ﻣﻬﺮ ﭘﺮﺳﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻛﻪ ﭼﻪ ﺷﺪ ﺁﻏﻮﺷﺶ ﭼﻪ ﺷﺪ ﺁﻥ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺯﻧﺪﻩ ﻛﻪ ﺑﻮﺩ ﺷﻌﻠﻪ ﻭﺭ ﺩﺭ ﻧﻔﺲ ﺧﺎﻣﻮﺷﺶ ﺷﻌﺮ ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﺯ ﺩﻝ ﺑﺮﺩﺍﺭﻡ ﺑﺎﺭ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻏﻢ ﻋﺸﻘﺶ ﺭﺍ ﺷﻌﺮ ﺧﻮﺩ ﺟﻠﻮﻩ ﺋﻲ ﺍﺯ ﺭﻭﻳﺶ ﺷﺪ ﺑﺎ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻢ ﺳﺘﻢ ﻋﺸﻘﺶ ﺭﺍ ﻣﺎﺩﺭ، ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻧﻪ ﺯ ﻣﻮﻳﻢ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﺳﺮﻣﻪ ﺭﺍ ﭘﺎﻙ ﻛﻦ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺑﻜﻦ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺮﻫﻨﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻦ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺠﺰ ﺯﻧﺪﺍﻧﻢ ﺗﺎ ﺩﻭ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﺭﺧﻢ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻪ ﭼﻜﺎﺭ ﺁﻳﺪﻡ ﺍﻳﻦ ﺯﻳﺒﺎﺋﻲ ﺑﺸﻜﻦ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻨﻪ ﺭﺍ ﺍﻱ ﻣﺎﺩﺭ ﺣﺎﺻﻠﻢ ﭼﻴﺴﺖ ﺯ ﺧﻮﺩ ﺁﺭﺍﺋﻲ ﺩﺭ ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺟﺰ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻛﺲ ﺑﮕﺴﺴﺘﻢ ﻛﺲ ﺍﮔﺮ ﮔﻔﺖ ﭼﺮﺍ؟ ﺑﺎﻛﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﻓﺎﺵ ﮔﻮﺋﻴﺪ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﻫﺴﺘﻢ ﻗﺎﺻﺪﻱ ﺁﻣﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺭﻩ ﺩﻭﺭ ﺯﻭﺩ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﻐﺎﻡ ﺍﺯ ﻛﻴﺴﺖ ﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ ﺁﻥ ﺯﻥ ﺩﻳﺮﮔﺎﻫﻴﺴﺖ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﺰﻝ ﻧﻴﺴﺖ


تاریخ: جمعه 27 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﮕﺴﯽ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﻢ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﺮﻡ ﮐﻪ ﺣﯿﻮﺍﻥ ﭘﻠﯿﺪﯼ ﺍﺳﺖ، ﺑﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﭼﻮﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺳﻮﺩﺵ ﺑﻪ ﺿﺮﺭ یک ﺑﻪ ﺻﺪ ﺍﺳﺖ ﻃﻔﻞ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺳﺮ ﻣﻦ ﻣﯽ ﭼﺮﺧﯿﺪ، ﺑﻪ ﺧﯿﺎﻟﺶ ﻗﻨﺪﻡ ﯾﺎ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺍﻏﺬﯾﻪﯼﻣﺸﻬﻮﺭﺵ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺣﺪ ﮔﻨﺪﻡ!!! ﺍﯼ ﺩﻭ ﺻﺪ ﻧﻮﺭ ﺑﻪ ﻗﺒﺮﺵ ﺑﺎﺭﺩ؛ ﻣﮕﺲ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻮﺩ... ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﺮﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﺑﯿﺮﻭﻧﻢ ﮐﺮﺩ، ﻣﮕﺴﯽ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﻢ!...


تاریخ: جمعه 27 مرداد 1391برچسب:,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب