نه شوقی برای ماندن ، نه حسی برای رفتن ، نه اشکی برای ریختن ، نه قلبی برای تپیدن نه فکر اینکه تنها میشوم ، نه یاد آنکه فراموش میشوم بی آنکه روشن باشم ، خاموش شدم ، غنچه هم نبودم ، پرپر شدم بی آنکه گناهی کرده باشم ، پر از گناه ، یخ بسته ام دیگر ای خدا… تحملش سخت است اما صبر میکنم ، او که دیگر رفته است ، با غمها سر میکنم شکست بال مرا برای پرواز ، سوزاند دلم را ، من مانده ام و یک عالمه نیاز نه لحظه ای که آرام بمانم ، نه شبی که بی درد بخوابم ! نه آن روزی که دوباره او را ببینم ، نه امروزی که دارم از غم رفتنش میمیرم… نه به آن روزی که با دیدنش دنیا لرزید ، نه به امروزی که با رفتنش دنیا دور سرم چرخید پر از احساس اما بی حس ، لبریز از بی وفایی، خالی از محبت! این همان نیمه گمشده من است ؟ پس یکی بیاید مرا پیدا کند ، یکی بیاید درد دلهای بی جواب مرا پاسخ دهد! یکی بیاید به داد این دل برسد ، اینجا همیشه آفتابی نبوده ، هوای دلم ابری بوده مینوشتم ، نمیخواند ، اگر نمی رفتم ، نمی ماند ، رفتم و او رفته بود ، همه چیز را شکسته بود، روی دیوار اتاق نوشته بود که خسته بود ! دلی را عاشق کنی و بعد خسته شوی ، محال است که به عشق وابسته شوی ! با عشق به جنون رسیدم ، همه چیز را به جان خریدم ، جانم به درد آمد و روحم در عذاب ، لعنت بر آن احساس ناب ، که دیگر از آن هیچ نمانده ، هیچکس هنوز آن شعر تلخ مرا نخوانده !

تاریخ: جمعه 8 دی 1391برچسب:متن زیبای ادبی,شعرعاشقانه,اورفته بود,متن عاشقانه,متن ادبی,

ﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﻫﻢ ﺑﻮﺩﻧﻤﺎﻥ ﮔﺬﺷﺖ... ﺭﻭﺯﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺗﻠﺦ ﻭ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﺎﺩﮔﺎﺭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻳﮏ ﻗﻠﺐ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﺮﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪ. ﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎﻱ ﺗﻨﻬﺎﻳﻢ ، ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺍﻳﻨﮏ ﺩﻟﻢ ﻫﻮﺍﻱ ﺗﻮ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ... ﺩﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﻱ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻧﻤﺎﻥ! ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺁﻥ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺖ ، ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﮔﻮﻧﻪ ﺯﻳﺒﺎﻳﺖ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ... ﮐﺎﺵ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﻣﺎﻥ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﻲ ﺷﺪ ، ﮐﺎﺵ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺁﻥ ﺻﺪﺍﻳﻲ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﻴﺪﺍﺩ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮﻡ... ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻥ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﻱ ﻗﺸﻨﮕﺖ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰﻡ... ﺗﻮ ﺭﻓﺘﻲ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﮐﻪ ﻫﻴﭽﮕﺎﻩ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﺟﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻲ... ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﻳﺎﺩ ﺁﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﻝ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪ.... ﺩﻟﻢ ﺑﺪﺟﻮﺭ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻮ ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰﻡ.... ﺑﺮﮔﺮﺩ!ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﻓﺼﻪ ﻧﻴﻤﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﻢ... ﺑﺮﮔﺮﺩ ﺗﺎ ﻗﺼﻪ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﭘﺎﻳﺎﻧﺶ ﺗﻠﺦ ﻭ ﻏﻢ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﻧﺒﺎﺷﺪ! ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﻱ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ... ﭼﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺩﺳﺘﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺘﻲ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﻗﺪﻡ ﻣﻴﺰﺩﻱ ، ﭼﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﻮﺩ ﻣﻲ ﻓﺸﺮﺩﻱ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻲ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﻱ! ﭼﺮﺍ ﺭﻓﺘﻲ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﻡ؟ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﻲ ﻭ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎﻱ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎﻱ ﺑﻲ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺗﻠﺦ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ... ﺑﺮﮔﺮﺩ ﺗﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﻱ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻧﻤﺎﻥ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺷﻮﺩ.... ﺩﻟﻢ ﺑﺪﺟﻮﺭ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻮ ، ﺑﺮﺍﻱ ﺣﺮﻓﻬﺎﻳﺖ ، ﺩﺭﺩ ﺩﻟﻬﺎﻳﺖ ، ﺻﺪﺍﻱ ﮔﺮﻳﻪ ﻫﺎﻳﺖ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.. ﻋﺰﻳﺰﻡ ﺑﺮﮔﺮﺩ ﺗﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺟﺎﻥ ﺑﮕﻴﺮﻡ ﻭ ﻣﻨﻲ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﻡ ﻧﻔﺲ ﺑﮕﻴﺮﻡ.... ﺑﺎ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﻣﺮﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻦ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺷﻌﻠﻪ ﻭﺭ ﮐﻦ ﺗﺎ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻭ ﺁﻥ ﻋﺸﻖ ﭘﺎﮐﺖ ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ... ﻋﺰﻳﺰﻡ ﺑﺮﮔﺮﺩ ﺗﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺟﺎﻥ ﺑﮕﻴﺮﻡ ﻭ ﻣﻨﻲ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﻡ ﻧﻔﺲ ﺑﮕﻴﺮﻡ...

تاریخ: سه شنبه 21 آذر 1391برچسب:روزهای خوب باهم بودنمان گذشت,متن عشقولانه,متن زیبای ادبی,متن عاشقانه,

ﭼﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﺷﮑﺴﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺩﻟﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺗﭙﺪ ، ﺑﺎﻭﺭﺵ ﻣﺸﮑﻞ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺩﻭﺭﯾﺶ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟ﺗﺎ ﮐﯽ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﯾﺪﺍﺭﺵ ؟؟؟؟ ﺗﺎ ﮐﯽ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺁﻫﻨﮓ ﺻﺪﺍﯾﺶ؟ﺗﺎ ﮐﯽ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﺷﺐ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺤﺮ ﺭﺳﺎﻧﺪﻡ؟ﺗﺎ ﮐﯽ ﻧﺒﻮﺩﻧﺶ ﻭ ﻧﺪﯾﺪﻧﺶ ﺁﺯﺍﺭﻡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ؟ ﭼﯿﺴﺖ ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ؟ﻣﻘﺼﻮﺩﺵ ﭼﯿﺴﺖ؟ﺍﻧﺘﻬﺎﯾﺶ ﻧﺼﯿﺐ ﮐﯿﺴﺖ؟ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﺮﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﻦ ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﯾﺶ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ ، ﺁﺭﯼ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺟﺪﺍﯾﺶ ﮐﻨﯽ ﺟﺴﻤﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺴﻤﻢ ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩﯼ ، ﺍﻣﺎ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺭﻭﺣﺶ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺟﺪﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ، ﺑﺎ ﻋﺸﻘﺶ ﭼﻨﺎﻥ ﺯﻧﺠﯿﺮﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻡ ﻭ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻥ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺍﺯ ﻫﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮔﺴﺴﺖ ﺩﻝ ﺩﺭ ﮔﺮﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺍﺵ ﺑﺎ ﻟﺬﺕ ﺩﻧﯿﺎ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮﺩ ، ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺑﯽ ﺭﺣﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺮﺩﯼ ، ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﭼﻪ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﯽ ؟ ﭘﻨﺪﺍﺭﺕ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﯽ ﺁﺭﺍﻣﺸﻢ ﺭﺍ ﺻﻠﺐ ﮐﺮﺩﯼ ﺩﻭﺭﯾﺶ ﻋﺬﺍﺑﻢ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﻏﻢ ﻓﺮﺍﻗﺶ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻭ ﺳﺮﺩ ﺩﻓﻦ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ ﺗﺎ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺩﻟﯽ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﭘﺮﺳﺘﯿﺪ ﺑﺎ ﺫﺭﻩ ﺫﺭﻩ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺸﮑﺎﻓﺪ ﻭ ﺩﻝ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺟﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ ﻣﺮﮒ ﺍﺳﺖ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺭﻭﺡ ﺍﺯ ﺗﻨﻢ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻩ ، ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﯾﺎﺩﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﻨﻢ ﺭﻭﺡ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﻭ ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﯼ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﺗﯿﺮﻩ ﻭ ﺗﺎﺭﯾﮑﻢ ﺗﻨﻬﺎﯾﻢ ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ ﻭﻟﯽ ﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺮﺣﻢ ﻭ ﻣﺤﺮﻡ ﺩﻟﻢ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺟﺰﺀ ﺗﻮ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﭘﺲ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﻢ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﯾﺎﻓﺖ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺗﺎ ﺑﯽ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﺖ.ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﯾﺎﺩﺕ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﺨﺶ ﺯﻧﺪﮔﯿﺴﺖ

تاریخ: یک شنبه 19 آذر 1391برچسب:اشعارعاشقانه,متن عاشقانه,متن زیبای ادبی,