ﻧﺒﺾ ﭘﻠﻚ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ،ﻣﻬﻤﺎﻧﺴﺮﺍﻱ ﭘﺎﻱ ﺗﻮﺳﺖ¤ ﻳﺎﺩﮔﺎﺭ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺩﺭ ﺷﺒﻬﺎﻱ ﺗﻮﺳﺖ ¤ ﻣﻦ ﺍﺳﻴﺮ ﻋﺎﺷﻘﻲ،ﻣﺠﻨﻮﻥ ﻭ ﺷﻴﺪﺍﻱ ﺗﻮﺍﻡ ¤ ﺭﺍﻡ ﺗﻮ،ﻣﻔﺘﻮﻥ ﺗﻮ،ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻭ ﭘﻴﺪﺍﻱ ﺗﻮﺍﻡ ¤ ﺍﺯ ﺍﺯﻝ ﺩﺭ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺗﺎﺭ ﻣﻦ،ﺍﺯ ﻣﺎ ﺷﺪﻱ ¤ ﻛﻨﺞ ﺩﻝ،ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺻﺪ ﻏﻢ،،ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﻣﺎﻧﺎ ﺷﺪﻱ ¤ ﮔﺮﺩ ﻭ ﺧﺎﻙ ﺧﻔﺘﻪ ﺑﺮ ﺯﻧﮕﺎﺭ ﻗﺒﻠﻢ ﭘﺎﻙ ﺷﺪ ¤ ﺗﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﺳﺒﺰ ﭼﺸﻤﺖ؛ﻛﻬﻜﺸﺎﻥ ﺧﺎﻙ ﺷﺪ¤ ﻣﻦ ﻛﻪ ﺭﻓﺘﻢ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺗﻮ،ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺪﻱ ¤ ﻫﻤﻨﺸﻴﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﺳﻨﮕﻲ ﻭ ﺻﻬﺒﺎ ﺷﺪﻱ ¤ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﻣﻦ، ﺑﺬﺭ ﻣﺤﺒﺖ ﻛﺎﺷﺘﻲ¤ ﺧﻮﺍﺏ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻣﺮﺍ، ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺷﺐ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻲ¤ ﺩﻳﻦ ﻭ ﺩﻝ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﻭ ﺳﺮﮔﺸﺘﻪ ﻱ ﻛﻮﻱ ﺗﻮ ﺷﺪ ¤ ﻣﺴﺖ ﻭ ﺷﻴﺪﺍﻱ ﺗﻨﺖ،ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻱ ﺑﻮﻱ ﺗﻮ ﺷﺪ ¤ ﺳﻬﻢ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ،ﺭﻧﺪﺍﻧﻲ ﻭ ﺁﻭﺍﺭﮔﻲ ﺍﺳﺖ¤ ﻳﺎﺩ ﺗﻮ ،ﺳﺮﻟﻮﺣﻪ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﺩﻱ ﻭ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﻲ ﺍﺳﺖ ¤ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺣﺎﻝ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ،ﮔﻮﺵ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩ ¤ ﺷﺮﻡ ﮔﺮﻣﺎﻱ ﺳﺮﺷﻜﺖ، ﺩﻳﺪﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﻧﺎﺯ ﻛﺮﺩ ¤ ﺭﺍﻡ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺷﺪﻥ،ﺩﻳﻮﺍﻧﮕﻲ،ﺳﺮﮔﺸﺘﮕﻲ ﺍﺳﺖ¤ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻱ ﺭﻭﺡ ﻣﻦ،ﺍﻭﺝ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻨﺪﮔﻲ ﺍﺳﺖ

تاریخ: سه شنبه 11 مهر 1391برچسب:,

ﺩﻻ ﯾﺎﺭﻡ ﻫﻮﺍﯼ ﺩﻟﮑﺸﯽ ﺩﺍﺷﺖ¤ ﻭﻟﯽ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﺩﺭ ﻗﻠﺒﺶ ﮐﺴﯽ ﺩﺍﺷﺖ ¤ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺭﺍ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺑﻮﺩﻡ¤ ﻭﻟﯽ ﺍﻭ ﺣﺎﻝ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﺪﺗﺮﯼ ﺩﺍﺷﺖ¤ ﻃﺒﯿﺐ ﺣﺎﺫﻗﯽ ﺑﻮﺩ ﺁﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﻭ ¤ ﺑﻪ ﺗﺐ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺑﻬﺘﺮﯼ ﺩﺍﺷﺖ ¤ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺣﺲ ﺩﺳﺖ ﺍﻭﯾﻢ ¤ ﻭﻟﯽ ﺍﻭ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﮐﺲ ﺳﺮﯼ ﺩﺍﺷﺖ ¤ ﺑﻪ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﺳﻠﻮﮐﻢ¤ ﻭﻟﯽ ﯾﺎﺭﻡ ﺑﻪ ﺑﻦ ﺑﺴﺘﺶ ﺩﺭﯼ ﺩﺍﺷﺖ ¤ ﻭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻣﺮﺩﻡ¤ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﮐﺎﺵ ﺁﺩﻡ ﻫﻢ ﭘﺮﯼ ﺩﺍﺷﺖ

تاریخ: دو شنبه 10 مهر 1391برچسب:,

ﺍﯼ ﺭﻭﺡ ﺗﺸﻨﻪ، ﺁﺭﺍﻡ ﺑﮕﯿﺮ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﯿﺎﺩ ﺑﯿﺎﻭﺭﻡ.... ﺩﺭ ﮐﺠﺎﯼ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ؟ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻫﺴﺖ ﺟﺎﺭﯼ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻣﯿﺨﻬﺎﯼ ﺩﻋﺎ ، ﺻﻠﯿﺐ ﻫﺴﺘﯽ ﺑﺮ ﺩﻭﺷﻢ ﺛﺒﺎﺕ ﯾﺎﻓﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺧﻤﯿﺪﻩ ﻭ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺁﻣﺪﻡ. ﺁﻣﺪﻧﻢ ﺭﺍ ﺩﻧﯿﺎ ﺩﻧﯿﺎ ﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ ، ﺁﻣﺪﻧﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎ ﺩﺭﯾﺎ ﮔﺮﯾﺴﺘﻢ. ﺍﯼ ﺭﻭﺡ ﺗﺸﻨﻪ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﮕﯿﺮ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﯿﺎﺩ ﺑﯿﺎﻭﺭﻡ... ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﮐﻪ ﺑﯿﻬﻮﺩﮔﯽ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻮﻥ"\ﺳﯿﺰﯾﻒ"\ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺳﻨﮓ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻩ ﺑﻪ ﻗﻠﻪﯼﮐﻮﻩ ﻣﯽ ﮐﺸﺎﻧﺪﻡ ﻭ ﻫﺮ ﺷﺎﻡ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺩﺭﻩ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻭ ﻫﺮ ﺷﺎﻡ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ... ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﻠﺦ ﺑﯿﻬﻮﺩﮔﯽ..... ﺁﺭﯼ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭﯾﺎﻓﺘﻢ ﺗﺸﻨﻪ ﺍﯼ، ﭘﺲ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ ﻭ ﻫﻤﭽﻮﻥ"\ﭘﺮﻭﻣﺘﻪ"\ﮐﻪ ﺁﺗﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻌﺒﺪ ﺧﺪﺍﯾﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﺯﺩﯾﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺁﻭﺭﺩ ، ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺯﺩﯾﺪﻡ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﺁﻭﺭﺩﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺸﻨﮕﯿﺖ، ﻭ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﺮﻡ ، ﺑﺎﺯ ﻣﺼﻠﻮﺏ ﮔﺸﺘﻢ ﻭ ﺍﯾﻨﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ... ﮐﺮﮐﺴﺎﻥ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺟﮕﺮ ﻣﺮﺍ ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﻡ. ﺍﯼ ﺭﻭﺡ ﺗﺸﻨﻪ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﮕﯿﺮ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﯿﺎﺩ ﺑﯿﺎﻭﺭﻡ.... ﺁﻥ ﮐﺲ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﻭﮐﻪ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﺮﻡ ﻋﺸﻖ ﺳﻮﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﻟﺐ ﺑﻪ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﻧﮕﺸﻮﺩﻧﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭘﺎﯼ ﺻﻠﯿﺐ ﻣﻦ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﺍﺷﮏ ﺭﯾﺨﺖ ﻭ ﺍﺷﮏ ﺭﯾﺨﺖ. ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﯿﺎﺩ ﺑﯿﺎﻭﺭﻡ ، ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍ... ﺁﻥ ﭘﺎﮐﺘﺮﯾﻦ ، ﺁﻥ ﻧﺠﯿﺐ ﺗﺮﯾﻦ ﺩﺳﺘﻬﺎ ﺭﺍ "\ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺍﺷﺎﺭﻩﯼﺩﺳﺘﺖ ﺩﺭﯾﺎ ﻣﯿﺎﻥ ﺭﮔﻢ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ"\ ﺍﻣﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺩﺳﺘﻬﺎﯼ ﻣﺼﻠﻮﺏ ﻣﻦ...ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﺪ....ﻧﻤﯽ ﺭﺳﺪ. ﺍﯼ ﺭﻭﺡ ﺗﺸﻨﻪ ، ﺁﺭﺍﻡ ﺑﮕﯿﺮ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﻢ....ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﻢ

تاریخ: دو شنبه 10 مهر 1391برچسب:,

ﺑﯿﺎ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﺎﺷﯿﻢ...ﻣﻦ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﻭ ﺩﻟﮕــﯿﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﻘــﺶ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﺑﯿﺎ ﺭﻭﺡ ﻣﻦ ﻣﺜﻞ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻋﻤﺎﻕ ﻗﻠﺐ ﺗﺮﺍ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﯿﺎ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﺎﺷﯿﻢ...ﺍﯾﻦ ﺳﺨﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﭼـﻪ ﺑﻦ ﺑﺴـﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﮕﻮ ﺳــﺎﺩﻩ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻤﺖ ﻭ ﺻﺎﺩﻕ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﻭ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻤﺖ ﺯﺑــﺎﻥ ﺗﻮ ﺑــﺎ ﻗـﻠﺒﺖ ﺍﻧﮕــﺎﺭ ﻧﯿﺴﺖ ﻧﻪ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﮑﻦ...ﺟﺎﯼ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﻪ ﺗﺮﺩﯾﺪ ﺗﻠﺨﯽ ﯾﻘﯿﻦ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ ﻭ ﺷﮏ...ﺭﻭﺯﻥ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﺴﺖ ﺑﯿﺎ ﺷـــﻌﺮ ﻣﻦ ﺍﺭﻣﻐــﺎﻥ ﻏﻤﺖ ﺑﺮﻭ ﺳﺎﺩﻩ ﮔﻔﺘﻢ...ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻤﺖ

تاریخ: دو شنبه 10 مهر 1391برچسب:,

ﺑﻬﺎﺭ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺧﺰﺍﻥ ﺷﺪ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ؛ ﺑﻬﺎﺭﺕ ﺳﺒﺰ ﺧﺰﺍﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺷﺪ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ؛ ﺑﻬﺎﺭﺕ ﺳﺒﺰ ﺧـــﺪﺍ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻋﺸـﻖ ﻣﻦ ؛ ﻗﺮﯾـــﻨﻢ ﮐـﺮﺩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ؛ ﻏﺮﯾـــﺒﻢ ﮐـﺮﺩ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺁﻥ ِ ﻫﻤﯿـﻢ ﻋﺸـﻖ ﻣﻦ ؛ ﮐﻨــﺎﺭﻡ ﺑﺎﺵ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺟﺎﻥ ِ ﻫﻤﯿﻢ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ؛ ﮐﻨــﺎﺭﻡ ﺑﺎﺵ ﺗﻮ ﺟﺎﻥ ﻭ ﻫﺴﺘﯽ ﻣﻦ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ؛ ﺑﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻮ ﺟﺎﻡ ﻭ ﻣﺴﺘﯽ ﻣﻦ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ؛ ﺑﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﻦ

تاریخ: دو شنبه 10 مهر 1391برچسب:,

ﻫﺮ ﺷـﺐ ﭼﻮ ﺷـﻤﻊ ﻣــﺮﺍ ﺁﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ¤ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﭼﺸﻢ ﻣﺮﺍ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ¤ ﺁﺭﺍﻡ ﻣـﯽ ﺭﻭﯼ ﻭ ﺳــﮑﻮﺕ ﺷـــﺒﺎﻧﻪ ﺭﺍ¤ ﺳـﺮﺷﺎﺭ ﺑﻐﺾ ﻭ ﻏﻤـﯽ ﻧـﺎﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ¤ ﺑﯿـﺪﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ﻭ ﻧﻔﺲ ﻣﯽ ﮐﺸـﻢ ﺗﺮﺍ¤ ﺑـﺎ ﺧــﻮﺩ ﺩﺭﻭﻥ ﻗﻔــﺲ ﻣﯽ ﮐﺸــﻢ ﺗﺮﺍ ¤ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ ﻭ ﻧﻔﺲ ﻣﯽ ﮐﺸﯽ ﻣﺮﺍ ¤ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻧﻔﺲ ﺩﺭﻭﻥ ﻗﻔﺲ ﻣﯽ ﮐﺸﯽ ﻣﺮﺍ ¤ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻗﺼﻪﯼ ﻋﺠﯿﺐ¤ ﺍﯾـﻦ ﺁﻣـﺪﻥ ، ﻣﺎﻧـﺪﻥ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺭﻓﺘـﻦ ﻏﺮﯾﺐ ¤ ﺑــﺎﯾﺪ ﺗﻤــﺎﻡ ﺷـﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﻗﺼـﻪ ﺧــﻮﺏ ﻣﻦ ¤ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﻮﺩ ﻓﻀﺎﯼ ﺩﻝ ﺍﺯ ﺑﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﺭﻗﯿﺐ

تاریخ: دو شنبه 10 مهر 1391برچسب:,

ﺍﻟﻬﯽ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﺩﺭﺩﻧﺎﮐﯽ ﺳﺖ ﺷﻮﻕ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻟﻬﺎﯼ ﺳﻮﺧﺘﻪ. ﺷﻮﻗﯽ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻧﻢ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﻭ ﺁﺗﺸﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻓﮑﻨﺪﯼ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﯽ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻟﻬﺎ... ﺩﺭ ﺩﻭﺯﺥ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺗﻮ ﻫﺮ ﺻﺒﺢ ﻭ ﺷﺎﻡ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻡ.ﻫﺮ ﺻﺒﺢ ﻭ ﺷﺎﻡ ﺳﺮﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻫﺖ ﻣﯽ ﺁﯾﻢ ﻭ ﺷﺮﻡ ﺳﺎﺭ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻡ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺗﮑﺮﺍﺭﻣﺮﺍ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ. ﻣﯽ ﺭﺍﻧﯽ ﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﯽ ﻭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﺷﺘﯿﺎﻕ ﻭ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﺗﻮ ﺣﯿﺮﺍﻧﻢ. ﺍﻣّﺎ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﺖ ﺍﮔﺮ ﺑﺮﺍﻧﯽ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻫﺖ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺎﻟﻬﺎﯼ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻋﺸﻖ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﻢ.

تاریخ: دو شنبه 10 مهر 1391برچسب:,

ﺷــﺐ ﻭ ﺳﮑـــﻮﺕ ﻭ ﺟﻬــﺎﻧـﯽ ﮐﻪ ﺑــﺎﺯ ﻣـﯽ ﭼــﺮﺧــﺪ ؛ ﻣـــﻦ ﻭ ﻫــــﺮﺍﺱ ِﺟــــﻨﻮﻧﯽ ﮐـﻪ ﻓـــﺎﺵ ﻣــﯽ ﮔـــﺮﺩﺩ ﺩﺭ ﻋـــﻤﻖ ِﺫﻫــﻦ ﻣــﻦ ﺍﮐﻨــﻮﻥ ﺣــﺮﯾﻖ ِﺭﻧﮕـﯿﻨﯽ ﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ِﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺑﻪ ﻫـﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺟﺮﻡ ِ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﺳــﺖ؛ ﺩﻭﺑـــﺎﺭﻩ ﮐـــﻬﮑﺸــﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺁﺗــﺶ ﺩﺭﻭﻥ ِﺩﻝ ﺑﺮ ﭘـﺎﺳﺖ ﮐــﻪ ﻧـــﺎﻡ ِﻫـﺮ ﺷــﺮﺍﺭﻩﯼﺁﻥ ﺑــﻪ ﻧــﺎﻡ ِﺍﯾـﻦ ﻟﯿـﻼﺳﺖ؛ ﺣــﺪﯾﺚ ِﺍﺳـــﺎﺭﺕ ﺍﯾـﻦ ﻣــﻦ ﺣــﺪﯾﺚ ِﻏﻤﮕــﯿﻨﯽ ﺳــﺖ؛ ﺻــﻌـﻮﺩ ِﺍﯾـﻦ ﻣــﻦ ﻓــــﺎﺧﺮ ﺳـــﻘﻮﻁ ِﻧﻨﮕـــــﯿﻨﯽ ﺳﺖ؛ ﻗﺴــــﻢ ﺑﻪ ﺟــــﺎﻥ ﺗــﻮ ﺍﻣﺸـــﺐ ﻗـــﯿﺎﻡ ﺧـﻮﺍﻫـﻢ ﮐــﺮﺩ؛ ﺗــــﻤﺎﻡ ِﻧــﺎﺗـــﻤﺎﻡ ِﺧــــﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺗــــﻤﺎﻡ ﺧــﻮﺍﻫــﻢ ﮐــﺮﺩ؛ ﺩﺭﻭﻥ ِﮐــــﻬﺸــﺎﻥ ِﺩﻟــــﻢ ﻧــــﻤﺎﺯ ﺧﻮﺍﻫــﻢ ﺳـــﻮﺧــﺖ ؛ ﻣـﯿـــﺎﻥ ِﺳــﺠـﺪﻩﯼﺁﻥ ﺳـــﺮﻓﺮﺍﺯ ﺧﻮﺍﻫـﻢ ﺳـــﻮﺧــﺖ ؛ ﺷـﺐ ﺍﺳـﺖ ﻭ ﮐــﻬﮑﺸــﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺧـﺎﮎ ﺍﻓﺘــﺎﺩﻩ؛ ﻭ ﻣــﺎﻧـﺪﻩ ﯾــﮏ ﻣــﻦ ِ ﺑـﯽ ﺳـــﺮ ﺑـﻪ ﺭﻭﯼ ﺳـــﺠــﺎﺩﻩ

تاریخ: دو شنبه 10 مهر 1391برچسب:,

ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺗﻮﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﺷﺐ ﺷﯿﺸﻪ ﺍﯼ ﻭﻗﺘﯽ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﺩﺭ ﮐﻨﺞ ﺍﺳﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﻗﺺ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﺧﯿﺎﻝ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺗﻨﻢ ﺑﯿﺪﺍﺩ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺮﮐﻪ ﺗﭙﺶ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﻩ ﺍﺑﺴﺘﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﻗﺮﻧﻬﺎ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﻕ ﺯﻣﯿﻦ ﺗﺎ ﻣﻐﺮﺏ ﺩﻟﺖ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺗﻮﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺗﻨﻢ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺧﯿﺎﻝ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ

تاریخ: دو شنبه 10 مهر 1391برچسب:,

ﺳﮑﻮﺗﻢ ﺩﺍﺩ ﺯﺩ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﻧﮕﻮ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺍﯾﻨﺠﺎ؛ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺑﺎﻭﺭ ﺣﺪﯾﺚ ِﮐﻬﻨﻪﯼﺍﻧﮑﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭ ؛ ﺧﺮﺍﺑﺶ ﮐﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ ﻣﻦ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ِﺁﻫﻮﯾﺖ؛ ﻧﮕﻮ ﮐﻪ ﺍﻧﺲ ﺩﺍﺭﺩ ﺳﺎﯾﻪ ﺍﺵ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﻪﯼﻣﻮﯾﺖ ؛ ﺑﺪﻭﻥ ﺭﯾﺸﻪﯼﺳﺒﺰ ِﻧﮕﺎﻫﺖ‚ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻡ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ؛ ﺩﻟﯽ ﮐﻪ ﺧﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎ ﻃﭙﺶ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻧﺶ ﻧﯿﺴﺖ؛ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺠﻢ ِﻧﮕﺎﻩ ِﺳﺮﺩ ﻭ ﺳﻨﮕﯿﻨﺶ ﺩﺭﻭﻥ ﭘﯿﻠﻪ ﻣﯽ ﭘﻮﺳﻢ؛ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﺨﺮﻭﺑﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮ ِﺑﯽ ﺳﺎﻣﺎﻥ ِﺫﻫﻦ ِﻣﻦ ؛ ﭼﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﭘﺎ ﺑﺮ ﺟﺎﺳﺖ! ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺳﺴﺘﯽ ﻭ ﺭﯾﺰﺵ ﺩﺭﻭﻏﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﻭ ﺑﯽ ﺟﺎﺳﺖ؛ ﺩﻝ ِﺑﯽ ﺗﺎﺏ ِﺩﯾﺮﻭﺯﻡ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﻃﭙﺶ ﺩﺭ ﺑﻄﻦ ﺧﺎﻣﻮﺷﺶ ؛ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﺸﺎﻧﺪﻡ ﺳﯿﻨﻪﯼﺩﯾﻮﺍﺭ؛ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻃﻨﺎﺏ ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﻢ ﻣﻦ ﺯﺩﻡ ﺑﺮﺩﺍﺭ ؛ ﺗﻮ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﯽ ﺗﺎﻣﻞ ٬ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭ

تاریخ: یک شنبه 9 مهر 1391برچسب:,

ﻣﺜﻞ ﺟﻨﺲِ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ، ﺩﺭ ﺧﯿﺎﻟﻢ ﺭﻧﮓ ﺩﺍﺭﯼ¤ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﯼ ﺍﻣﺎ ﺣﻀﻮﺭﯼ ﮐﺎﻣﻼً ﭘﺮ ﺭﻧﮓ ﺩﺍﺭﯼ ¤ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺧﻠﻖ ﮐﺮﺩﯼ ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻣﺼﻮﺭ¤ ﻣﺎﻧﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺷﺪﯼ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺕ ﺍﺭﮊﻧﮓ ﺩﺍﺭﯼ ¤ ﺟﺎ ﺷﺪﯼ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﺖ ﻫﺎ ﺭﻭﯼ ﺧﻂ ﺣﺎﻣﻞ ﺩﻝ ¤ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺁﻫﻨﮓ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﻮﺍﯼ ﭼﻨﮓ ﺩﺍﺭﯼ¤ ﻣﺜﻞ ﺍﺑﯿﺎﺕ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﭘﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ¤ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺭﯾﺘﻢ ﻭ ﺿﺮﺏ ﺁﻫﻨﮓ ﺩﺍﺭﯼ¤ ﺷﮏ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﻫﻢ"\ﺷﯿﺸﻪ ﺍﯼ ﻫﺴﺘﯽ"\ﺍﮔﺮ ﭼﻪ¤ ﻇﺎﻫﺮﺍً ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪﯼﺧﻮﺩ ﺗﮑﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﺩﺍﺭﯼ!

تاریخ: یک شنبه 9 مهر 1391برچسب:,

ﺣﺪﺱِ ﮏﯾ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺩﺭ ﭼﺸﻢِ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ ؛ ﻟﺐِ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﮐﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﻟﻢ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﻧﺪﺍﺷﺖ ؛ ﺟﺬﺑﻪﯼﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺍﯾﺜﺎﺭ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺣﺲِ ﮔﻨﮕﯽ ﺑﻪ ﺗﻦ ﻣﻦ ﭘﯿﭽﯿﺪ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﺖ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻋﺠﺎﺯ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺟﺎﻥ ﺩﺍﺩﻡ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﯾﺸﻢِ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺷﺪ ﺳﻨﮓِ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮﯼ ﺍﺣﺴﺎﺳﻢ ﻭَ ﻣﺮﺍ ﻣﺴﺦ ﺷﺪﻩ ﺳﻮﯼ ﺧﻮﺩ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﮐﺸﯿﺪ ﻭَ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻭُ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩ!

تاریخ: یک شنبه 9 مهر 1391برچسب:,

ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﻏﺮﯾﺐ ﺩﺭ ﺍﻧﺰﻭﺍﯼ ﻋﺸﻖ__________ﺑﺎ ﭘﺎﯼ ﺁﺑﻠﻪ ، ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﻋﺸﻖ¤¤ ﭼﻨﺪﯼ ﺍﺳﺖ ﻏﺮﻗﻪ ﺍﻡ ﺩﺭ ﺑﻬﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ______ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺩﻝ ﺩﺭ ﺍﻧﺤﻨﺎﯼ ﻋﺸﻖ ¤¤ ﻗﻠﺒﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ، ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ _____________ﺑﻨﮕﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﺑﺎ ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﻋﺸﻖ¤¤ ﭼﺸﻢ ﻣﺮﺍ ﺗﻮ ﺑﺎﺯ ﺍﺑﺮﯼ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﯼ _____________ﺍﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺗﺮﯾﻦ، ﺍﯼ ﺁﺷﻨﺎﯼ ﻋﺸﻖ ¤¤ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻓﺼﻞِ ﺑﻮﺩﻧﻢ ______________ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻣﻨﺸﺎ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎﯼ ﻋﺸﻖ¤¤ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﻡ ﺑﺒﯿﻦ، ﻋﺎﺻﯽ ﻭ ﺳﺮﮐﺸﻢ ___________ﺳﺮ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﺯ ﺧﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﻋﺸﻖ ¤¤ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻘﻢ، ﺩﻟﻢﮏﯾﺧﺎﻧﻪ ﻭﻗﻒ ﺗﻮ _________ﻟﺒﺮﯾﺰ ﻭ ﭘﺮ ﺻﺪﺍ ﺍﺯ ﻫﻮﯼ ﻭ ﻫﺎﯼ ﻋﺸﻖ¤¤ ﮏﯾﻟﺤﻈﻪ ﺑﻨﮕﺮﯼ ﮔﺮ ﺑﺮ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻦ ____________ﺗﺎ ﺧﻮﯾﺶ ﻣﯽ ﺭﺳﯽ ﺑﺎ ﺭﺩ ﭘﺎﯼ ﻋﺸﻖ ¤¤ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻥ ﮔﻠﻢ، ﻫﺮﭼﻨﺪ ﭘﯿﺶ ﺗﻮ ____________ﻣﻦ ﺭﻫﺮﻭﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍﯼ ﻋﺸﻖ

تاریخ: یک شنبه 9 مهر 1391برچسب:,