ﺭﻭﺯﯼ ﯾﮏ ﻣﺮﺩ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪ، ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ ﮐﻮﭼﮑﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺩﻩ ﺑﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﭼﻘﺪﺭ ﻓﻘﯿﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﺁﻥ ﻫﺎ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﻭ ﯾﮏ ﺷﺐ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺤﻘﺮ ﯾﮏ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮﺩﻧﺪ. ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺳﻔﺮ ، ﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﭘﺴﺮﺵ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﻧﻈﺮﺕ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﻣﺎﻥ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ ؟ ﭘﺴﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ:ﻋﺎﻟﯽ ﺑﻮﺩ ﭘﺪﺭ....! ﭘﺪﺭ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺁﯾﺎ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮﺩﯼ ؟ ﭘﺴﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ:ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ! ﭘﺪﺭ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭼﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﻔﺮ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﯽ ؟ ﭘﺴﺮ ﮐﻤﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﮔﻔﺖ:ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﯾﮏ ﺳﮓ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﺁﻥ ﻫﺎ ﭼﻬﺎﺭ ﺗﺎ.ﻣﺎ ﺩﺭ ﺣﯿﺎﻁ ﻣﺎﻥ ﻓﺎﻧﻮﺱ ﻫﺎﯼ ﺗﺰﺋﯿﻨﯽ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ.ﺣﯿﺎﻁ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎﯾﺶ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺑﺎﻍ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﯽ ﺍﻧﺘﻬﺎﺳﺖ! ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯼ ﭘﺴﺮ ، ﺯﺑﺎﻥ ﻣﺮﺩ ﺑﻨﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﭘﺴﺮ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮﺩ:ﻣﺘﺸﮑﺮﻡ ﭘﺪﺭ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﯼ ﻣﺎ ﻭﺍﻗﻌﺄ ﭼﻘﺪﺭ ﻓﻘﯿﺮ ﻫﺴﺘﯿﻢ!
!!!
تاریخ: دو شنبه 6 آذر 1391برچسب:داستان فقر,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان تخیلی اماواقعی,داستان آموزنده,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺭﻭﺯﯼ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﻫﻨﺪ؛ ﻣﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽﻫﺎ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺮﯾﺪ ﻫﺮ ﻣﯿﻤﻮﻥ20ﺩﻻﺭ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻮﻝ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ.ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽﻫﺎ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻧﺪ ﺍﻃﺮﺍﻑﺷﺎﻥ ﭘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻣﯿﻤﻮﻥ؛ ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦﺷﺎﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺮﺩ ﻫﻢ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻣﯿﻤﻮﻥ ﺑﻪ ﻗﯿﻤﺖ20ﺩﻻﺭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺮﯾﺪ ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﮐﻢ ﺷﺪﻥ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﯿﻤﻮﻥﻫﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽﻫﺎ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻼﺵ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ.ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺮﺩ ﺍﯾﻦﺑﺎﺭ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﺩﺍﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﻣﯿﻤﻮﻥ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ40ﺩﻻﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ. ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽﻫﺎ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ.ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﯽ ﻣﻮﺟﻮﺩﯼ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﮐﻤﺘﺮ ﻭ ﮐﻤﺘﺮ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽﺍﻥ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﺳﺮﺍﻍ ﮐﺸﺘﺰﺍﺭﻫﺎﯼﺷﺎﻥ ﺭﻓﺘﻨﺪ. ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﺑﻪ45ﺩﻻﺭ ﺭﺳﯿﺪ ﻭ... ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﯿﻤﻮﻥﻫﺎ ﺁﻥﻗﺪﺭ ﮐﻢ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﯽﺷﺪ ﻣﯿﻤﻮﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ.ﺍﯾﻦﺑﺎﺭ ﻧﯿﺰ ﻣﺮﺩ ﺗﺎﺟﺮ ﺍﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺮﯾﺪ ﻫﺮ ﻣﯿﻤﻮﻥ60 ﺩﻻﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ ﻭﻟﯽ ﭼﻮﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﺭﯼ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﯽﺭﻓﺖ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩﺵ ﻣﺤﻮﻝ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺍﻭ ﻣﯿﻤﻮﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺨﺮﺩ. ﺩﺭ ﻏﯿﺎﺏ ﺗﺎﺟﺮ، ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺑﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽﻫﺎ ﮔﻔﺖ:»ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﯿﻤﻮﻥ ﺩﺭ ﻗﻔﺲ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ!ﻣﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ50ﺩﻻﺭ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻓﺮﻭﺧﺖ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻣﺮﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ60ﺩﻻﺭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﻔﺮﻭﺷﯿﺪ«.ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽﻫﺎ ﮐﻪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﻣﺜﻞ ﺷﻤﺎﻭﺳﻮﺳﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭘﻮﻝﻫﺎﯼﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﻫﻢ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯿﻤﻮﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﺮﯾﺪﻧﺪ...ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﺮﺩ ﺗﺎﺟﺮ ﻭ ﺷﺎﮔﺮﺩﺵ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽﻫﺎ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﯾﮏ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﯿﻤﻮﻥ.
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﺰﺭﻭﺱ ﺑﻪ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﮔﻔﺖ ﭼﺮﺍ ﺍﺯ ﻏﻨﯿﻤﺖ ﻫﺎﯼ ﺟﻨﮕﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﺭﯼ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻧﺖ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﯽ. ﮐﻮﺭﻭﺵ ﮔﻔﺖ ﺍﮔﺮ ﻏﻨﯿﻤﺖ ﻫﺎﯼ ﺟﻨﮕﯽ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪﯾﻢ ﺍﻻﻥ ﺩﺍﺭﺍﯾﯽ ﻣﻦ ﭼﻘﺪﺭ ﺑﻮﺩ؟... ﮔﺰﺭﻭﺱ ﻋﺪﺩﯼ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﻌﯿﺎﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮔﻔﺖ.ﮐﻮﺭﻭﺵ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺑﺮﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﮕﻮ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﺮﯼ ﺑﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭﯼ ﭘﻮﻝ ﻭ ﻃﻼ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ.ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﺎﺭ ﺯﺩ ﻭ ﺳﺨﻦ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺸﺎﻥ ﺭﺳﺎﻧﯿﺪ.ﻣﺮﺩﻡ ﻫﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ.ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﻟﻬﺎﯼ ﮔﺮﺩ ﺁﻭﺭﯼ ﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﺣﺴﺎﺏ ﮐﺮﺩﻧﺪ ، ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﺰﺭﻭﺱ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻮﺩ.ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺭﻭ ﺑﻪ ﮐﺰﺭﻭﺱ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ، ﺛﺮﻭﺕ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﭘﯿﺶ ﺧﻮﺩ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮﺩﻡ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭘﺴﺮ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﮔﻔﺖ ﺍﮔﻪ ﯾﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻧﻔﺮﯼ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﯿﺎﻡ ﺗﺎ ﻗﻠﺒﻤﻮ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺗﻘﺪﯾﻤﺖ ﮐﻨﻢ.ﺩﺧﺘﺮ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺍﻭﻥ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩ..ﺣﺎﻝ ﺩﺧﺘﺮ ﺧﻮﺏ ﻧﺒﻮﺩ..ﻧﯿﺎﺯ ﻓﻮﺭﯼ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺩﺍﺷﺖ..ﺍﺯ ﭘﺴﺮ ﺧﺒﺮﯼ ﻧﺒﻮﺩ..ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﯿﮕﻔﺖ:ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﻧﻤﯿﺬﺍﺷﺘﻢ ﺗﻮ ﻗﻠﺒﺘﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﯼ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﺧﻮﺩﺗﻮ ﻓﺪﺍ ﮐﻨﯽ..ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﺍﻭﻥ ﺣﺮﻓﺎﺕ..ﺣﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﺪﻧﻢ ﻫﻢ ﻧﯿﻮﻣﺪﯼ…ﺷﺎﯾﺪ ﻣﻦ ﺩﯾﮕﻪ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﺯﻧﺪﻩ ﻧﺒﺎﺷﻢ..ﺁﺭﺍﻡ ﮔﺮﯾﺴﺖ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪ… ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ..ﺩﮐﺘﺮ ﺑﺎﻻﯼ ﺳﺮﺵ ﺑﻮﺩ.ﺑﻪ ﺩﮐﺘﺮ ﮔﻔﺖ ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ؟ﺩﮐﺘﺮ ﮔﻔﺖ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﻗﻠﺒﺘﻮﻥ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ.ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﮐﻨﯿﺪ..ﺩﺭﺿﻤﻦ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎﺳﺖ!.. ﺩﺧﺘﺮ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ.ﺍﺛﺮﯼ ﺍﺯ ﺍﺳﻢ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﮐﺖ ﺩﯾﺪﻩ ﻧﻤﯿﺸﺪ.ﺑﺎﺯﺵ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﻥ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ: ﺳﻼﻡ ﻋﺰﯾﺰﻡ.ﺍﻻﻥ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﻭ ﻣﯿﺨﻮﻧﯽ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻡ.ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻢ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻧﺒﺎﺵ ﮐﻪ ﺑﻬﺖ ﺳﺮ ﻧﺰﺩﻡ ﭼﻮﻥ ﻣﯿﺪﻭﻧﺴﺘﻢ ﺍﮔﻪ ﺑﯿﺎﻡ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯿﺬﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﻗﻠﺒﻤﻮ ﺑﻬﺖ ﺑﺪﻡ..ﭘﺲ ﻧﯿﻮﻣﺪﻡ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﻧﻢ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﻭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻡ..ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﻡ ﻋﻤﻠﺖ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺁﻣﯿﺰ ﺑﺎﺷﻪ).ﻋﺎﺷﻘﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﯿﻨﻬﺎﯾﺖ( ﺩﺧﺘﺮ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﺪ..ﺍﻭﻥ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﻭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ..ﺍﻭﻥ ﻗﻠﺒﺸﻮ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ.. ﺁﺭﺍﻡ ﺍﺳﻢ ﭘﺴﺮ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻗﻄﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﺷﮏ ﺭﻭﯼ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺟﺎﺭﯼ ﺷﺪ..ﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﮔﻔﺖ ﭼﺮﺍ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﺣﺮﻓﺎﺷﻮ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﮑﺮﺩﻡ
*********************************************
ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻣﺪﯾﺮ: ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﺮﻑ ﮐﺴﯽ ﺭﻭ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻤﯿﮑﻨﻦ ﻭ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺭﻭ ﺩﺭﮎ ﻧﻤﯿﮑﻨﻦ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ ﺭﻭ ﻣﯿﺒﯿﻨﻦ. ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﭘﺸﯿﻤﻮﻧﯽ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﺎ ﮔﺮﻭﻥ ﺗﻤﻮﻡ ﻣﯿﺸﻪ.ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺳﺨﺘﻪ
تاریخ: یک شنبه 5 آذر 1391برچسب:داستان قلب,داستان آموزنده,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ....ﺷﻘﯿﻘﻪ ﻫﺎﺵ ﺗﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ..ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺳﻔﯿﺪ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ...ﭼﻘﺪﺭ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ...ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﭘﯿﺪﺍ ﺑﻮﺩ.ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻭﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺖ... ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺷﺖ؟ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﺍﻣﺎ ﮐﺴﯽ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻧﺶ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﺰﺩ ﯾﮏ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﻣﺎ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻮﺩ...ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﺎﺩ ﺍﻭ.ﻓﮑﺮ ﺍﻭ ﺻﺪﺍﯼ ﺍﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ...ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﮐﻢ ﺑﻮﺩ ﭼﻮﻥ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺍﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﺵ ﺑﻪ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﯾﮏ ﺭﻭﯾﺎﯼ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﯽ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﻮﺩ....¤¤¤¤¤بقیه داستان در ادامه مطلب¤¤¤¤¤
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺭﻭﺯﯼ ﻣﺮﺩ ﮐﻮﺭﯼ ﺭﻭﯼ ﭘﻠﻪﻫﺎﯼ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﮐﻼﻩ ﻭ ﺗﺎﺑﻠﻮﯾﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﭘﺎﯾﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺭﻭﯼ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ:ﻣﻦ ﮐﻮﺭ ﻫﺴﺘﻢ ﻟﻄﻔﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﺪ.ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺧﻼﻗﯽ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻭ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ، ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ. ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﺳﮑﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﮐﻼﻩ ﺑﻮﺩ..ﺍﻭ ﭼﻨﺪ ﺳﮑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﮐﻼﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺯ ﻣﺮﺩ ﮐﻮﺭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﮕﯿﺮﺩ ﺗﺎﺑﻠﻮﯼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻋﻼﻥ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﭘﺎﯼ ﺍﻭ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮐﺮﺩ. ﻋﺼﺮ ﺁﻥﺭﻭﺯ، ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺤﻞ ﺑﺮﮔﺸﺖ، ﻭ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﻼﻩ ﻣﺮﺩ ﮐﻮﺭ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺳﮑﻪ ﻭ ﺍﺳﮑﻨﺎﺱ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﺮﺩ ﮐﻮﺭ ﺍﺯ ﺻﺪﺍﯼ ﻗﺪﻣﻬﺎﯼ ﺍﻭ، ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﺭﺍ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺭﺍ ﻧﻮﺷﺘﻪ، ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﭼﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ؟ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ:ﭼﯿﺰ ﺧﺎﺹ ﻭ ﻣﻬﻤﯽ ﻧﺒﻮﺩ، ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺯﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ. ﻣﺮﺩ ﮐﻮﺭ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﻧﺪﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻭ ﭼﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﺭﻭﯼ ﺗﺎﺑﻠﻮﯼ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﺪ:ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻬﺎﺭ ﺍﺳﺖ، ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﻢ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﺒﯿﻨﻢ!!!
تاریخ: شنبه 4 آذر 1391برچسب:داستان-داستان کوتاه-داستان عاشقانه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﻌﻠﻢ ﯾﮏ ﮐﻮﺩﮐﺴﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﻼﺱ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﻨﺪ.ﺍﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﯾﮏ ﮐﯿﺴﻪ ﭘﻼﺳﺘﯿﮑﯽ ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺪﺷﺎﻥ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ، ﺳﯿﺐ ﺯﻣﯿﻨﯽ ﺑﺮﯾﺰﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﮐﻮﺩﮐﺴﺘﺎﻥ ﺑﯿﺎﻭﺭﻧﺪ
¤¤¤¤بقیه در ادامه مطلب¤¤¤¤
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺭﻭﺯﯼ، ﻭﻗﺘﯽ ﻫﯿﺰﻡ ﺷﻜﻨﯽ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻗﻄﻊ ﻛﺮﺩﻥ ﯾﻪ ﺷﺎﺧﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﺎﻻﯼ ﺭﻭﺩﺧﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩ، ﺗﺒﺮﺵ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺗﻮ ﺭﻭﺩﺧﻮﻧﻪ. ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﮔﺮﯾﻪ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻮﺩ، ﯾﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﻭﻣﺪ ﻭ ﺍﺯﺵ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭼﺮﺍ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﻛﻨﯽ؟ ﻫﯿﺰﻡ ﺷﻜﻦ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺗﺒﺮﻡ ﺗﻮﯼ ﺭﻭﺩﺧﻮﻧﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ.ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ ﯾﻪ ﺗﺒﺮ ﻃﻼﯾﯽ ﺑﺮﮔﺸﺖ.. ‘ﺁﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﺗﺒﺮ ﺗﻮﺳﺖ؟¤¤¤بقیه داستان در ادامه مطلب¤¤¤
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺷﻮﻫﺮ ﺭﻓﺖ ﻭﻟﯽ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﻣﺎﺩﺭﺷﻮﻫﺮﺵ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺟﺮﻭ ﺑﺤﺚ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﻋﺎﻗﺒﺖ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺩﺧﺘﺮ ﻧﺰﺩ ﺩﺍﺭﻭﺳﺎﺯﯼ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﭘﺪﺭﺵ ﺑﻮﺩ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺳﻤﯽ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﻣﺎﺩﺭ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﮑﺸﺪ! ﺩﺍﺭﻭﺳﺎﺯ ﮔﻔﺖ ﺍﮔﺮ ﺳﻢ ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﯽ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮﺩ، ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺷﮏ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﺮﺩ،¤¤¤¤بقیه در ادامه مطلب¤¤¤¤
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺭﻭﺯﯼ ﻣﺮﺩﯼ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻩ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺍﺯ ﭘﻠﯽ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺑﻬﺸﺖ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ.ﺩﺭﺑﺎﻥ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ:ﺑﺮﺍﯼ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺻﺪ ﺍﻣﺘﯿﺎﺯ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ، ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﯾﺪ، ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﻣﺘﯿﺎﺯ ﺑﺪﻫﻢ. ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ:ﻣﻦ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮﻡ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﺮﺩﻡ،50ﺳﺎﻝ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻧﮑﺮﺩﻡ. ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮔﻔﺖ:ﺍﯾﻦ ﺳﻪ ﺍﻣﺘﯿﺎﺯ. ﻣﺮﺩ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮﺩ:ﻣﻦ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻃﻮﻝ ﻋﻤﺮﻡ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ. ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮔﻔﺖ:ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﯾﮏ ﺍﻣﺘﯿﺎﺯ. ﻣﺮﺩ ﺑﺎﺯ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ:ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻧﻮﺍﻧﺨﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺳﺎﺧﺘﻢ ﻭ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺑﯽ ﺧﺎﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﻧﺠﺎ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﺮﺩﻡ. ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮔﻔﺖ:ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﺩﻭ ﺍﻣﺘﯿﺎﺯ. ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ، ﮔﻔﺖ: ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻭﺿﻊ ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺩﺍﺧﻞ ﺑﻬﺸﺖ ﺷﻮﻡ ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻟﻄﻔﺶ ﺭﺍ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﮐﻨﺪ. ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﺑﻠﻪ، ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍﻩ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺍﻟﻬﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺍﯾﻦ ﻟﻄﻒ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎﻝ ﺷﻤﺎ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺮﺍﯾﺘﺎﻥ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪ!
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﻣﺎﻡ(ﻋﻠﯿﻪﺍﻟﺴﻼﻡ)ﺍﺯﺁﻥﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺭﻭﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻣﯽﺁﯾﻨﺪ.ﻭ ﻭﻗﺘﯽﺑﺎ ﺍﻭﺭﻭﺩﺭﺭﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ،ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ» :ﻓﻼﻧﯽﺗﻮﻫﻢﻣﺜﻞ ﺍﯾﻦﭘﯿﺮﻣﺮﺩﻗﻔﻞﺳﺎﺯﺷﻮﺗﺎﻣﻦﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﺗﻮ ﺑﯿﺎﯾﻢ«ﻭ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﻣﯽﮔﺬﺭﻧﺪ. ﺍﺳﺘﺎﺩﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺣﻀﺮﺕﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪﺣﺎﺝ ﺁﻗﺎ ﺣﺴﻦﺻﺎﻓﯽﺍﺻﻔﻬﺎﻧﯽﻗﺪّﺱﺳﺮﻩ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﯽﺭﺍﻧﻘﻞﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪﮐﻪﺑﺴﯿﺎﺭ ﺷﻨﯿﺪﻧﯽ ﻭ ﻋﺒﺮﺕ ﺁﻣﻮﺯ ﺍﺳﺖ: ¤¤¤¤بقیه داستان در ادامه مطلب¤¤¤¤
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﻧﺪﮐﻪﺷﯿﺦﺟﻨﯿﺪﺑﻐﺪﺍﺩﺑﻪﻋﺰﻡ ﺳﯿﺮﺍﺯﺷﻬﺮﺑﻐﺪﺍﺩﺑﯿﺮﻭﻥﺭﻓﺖﻭ ﻣﺮﯾﺪﺍﻥﺍﺯﻋﻘﺐﺍﻭﺷﯿﺦﺍﺣﻮﺍﻝﺑﻬﻠﻮﻝ ﺭﺍﭘﺮﺳﯿﺪ.ﮔﻔﺘﻨﺪﺍﻭﻣﺮﺩﯼﺩﯾﻮﺍﻧﻪﺍﺳﺖ. ﮔﻔﺖﺍﻭﺭﺍﻃﻠﺐﮐﻨﯿﺪﮐﻪﻣﺮﺍﺑﺎﺍﻭﮐﺎﺭ ﺍﺳﺖ.ﭘﺲﺗﻔﺤﺺﮐﺮﺩﻧﺪﻭﺍﻭﺭﺍﺩﺭ ﺻﺤﺮﺍﯾﯽﯾﺎﻓﺘﻨﺪ.ﺷﯿﺦﭘﯿﺶﺍﻭﺭﻓﺖﻭ ﺩﺭﻣﻘﺎﻡ ﺣﯿﺮﺕ ﻣﺎﻧﺪﻩﺳﻼﻡ ﮐﺮﺩ.ﺑﻬﻠﻮﻝ ﺟﻮﺍﺏﺳﻼﻡﺍﻭﺭﺍﺩﺍﺩﻩﭘﺮﺳﯿﺪﭼﻪ ﮐﺴﯽﻫﺴﺘﯽ؟ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ ﻣﻨﻢ ﺷﯿﺦ ﺟﻨﯿﺪﺑﻐﺪﺍﺩﯼ.ﻓﺮﻣﻮﺩﺗﻮﯾﯽﺷﯿﺦﺑﻐﺪﺍﺩ ﮐﻪﻣﺮﺩﻡﺭﺍﺍﺭﺷﺎﺩﻣﯽﮐﻨﯽ؟¤¤¤¤بقیه داستان در ادامه مطلب¤¤¤¤
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺭﻭﺯﯼﭘﺪﺭﯼﺩﺳﺖﺧﻮﺩﺭﺍﺭﻭﯼﺷﺎﻧﻪ ﭘﺴﺮﺧﻮﺩﮔﺬﺍﺷﺖﻭﮔﻔﺖﻣﻦﻗﻮﯾﺘﺮﻡ ﯾﺎ ﺗﻮ؟ ﭘﺴﺮ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ. ﭘﺪﺭﺟﺎﺧﻮﺭﺩﻩﻭﺩﻭﺑﺎﺭﻩﭘﺮﺳﯿﺪﻣﻦ ﻗﻮﯾﺘﺮﻡ ﯾﺎ ﺗﻮ؟ ﭘﺴﺮ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ. ﭘﺪﺭﺑﻐﺾﮐﺮﺩﻭﺩﻭﺑﺎﺭﻩﭘﺮﺳﯿﺪﻣﻦ ﻗﻮﯾﺘﺮﻡ ﯾﺎ ﺗﻮ؟ ﭘﺴﺮ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ. ﭘﺪﺭﺍﺯﺟﺎﺑﻠﻨﺪﺷﺪﭼﻨﺪﻗﺪﻡﺑﺎﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽﻭ ﺍﺷﮏﺍﺯﭘﺴﺮﺵﺩﻭﺭﺷﺪﻭﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﭘﺮﺳﯿﺪﻣﻦﻗﻮﯾﺘﺮﻡﯾﺎﺗﻮ؟ﭘﺴﺮﮔﻔﺖ ﺗﻮ... ﭘﺪﺭﮔﻔﺖ ﭼﻮﻥ ﻣﻦﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪﻡ ﮔﻔﺘﯽ ﻣﻦ ﻗﻮﯾﺘﺮﻡ ؟ ﭘﺴﺮﮔﻔﺖﻧﻪﺁﻥﺳﻪﺑﺎﺭﯼﮐﻪﮔﻔﺘﻢ ﻣﻦﺍﺯﺗﻮﻗﻮﯾﺘﺮﻡﭼﻮﻥﺩﺳﺘﺖﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪﺍﻡﺑﻮﺩﭘﺸﺘﻢﺑﻪﮐﻮﻫﯽﻣﺜﻞﺗﻮ ﮔﺮﻡﺑﻮﺩﺍﻣﺎﻭﻗﺘﯽﺩﺳﺘﺖﺭﺍﺑﺮﺩﺍﺷﺘﯽ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﯽ ﺗﻮ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﯿﺴﺘﻢ. . .
ارسال توسط نــاهـــــیــد
داستان بسیار زیباوخواندنی کوزه ترک خورده بر اساس افسانه هندی برای خواندن به ادامه مطلب بروید
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﯾﮏﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻧﻮﯾﺲﻭﯾﮏﻣﻬﻨﺪﺱﺩﺭﯾﮏ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕﻃﻮﻻﻧﻰﻫﻮﺍﺋﻰﮐﻨﺎﺭﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺩﺭﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎﻧﺸﺴﺘﻪﺑﻮﺩﻧﺪ.ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻧﻮﯾﺲ ﺭﻭﺑﻪﻣﻬﻨﺪﺱﮐﺮﺩﻭﮔﻔﺖ:ﻣﺎﯾﻠﻰﺑﺎ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮﺑﺎﺯﻯﮐﻨﯿﻢ؟ﻣﻬﻨﺪﺱﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖﮐﻨﺪﻣﺤﺘﺮﻣﺎﻧﻪ ﻋﺬﺭﺧﻮﺍﺳﺖﻭﺭﻭﯾﺶﺭﺍﺑﻪﻃﺮﻑ ﭘﻨﺠﺮﻩﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻭﭘﺘﻮﺭﺍﺭﻭﻯﺧﻮﺩﺵ ﮐﺸﯿﺪ.ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻧﻮﯾﺲ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮔﻔﺖ…: ¤¤¤¤بقیه داستان درادامه مطلب¤¤¤¤
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﯾﮏﺧﺎﻧﻢﻣﻌﻠﻢﺭﯾﺎﺿﯽﮐﻪﺑﻪﯾﮏﭘﺴﺮ 7ﺳﺎﻟﻪﺑﻨﺎﻡﺁﺭﻧﻮﺭﯾﺎﺿﯽﯾﺎﺩﻣﯽﺩﺍﺩ… ﺍﺯﺵﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺁﺭﻧﻮﺍﮔﺮﻣﻦﺑﻬﺖﯾﮏ ﺳﯿﺐﻭﯾﮏﺳﯿﺐﻭﯾﮑﯽﺑﯿﺸﺘﺮﺳﯿﺐ ﺑﺪﻫﻢ ﺗﻮ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺳﯿﺐ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺩﺍﺷﺖ؟ ¤¤¤¤بقیه داستان در ادامه مطلب¤¤¤¤
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ارسال توسط نــاهـــــیــد
داستان زیبای ایمیل از دنیای مردگان پیشنهاد میکنم حتما بخونید برای خواندن داستان به ادامه مطلب سفر کنید
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﻮﺭﭼﻪ ﻫﺎﻯ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮﺕ ﻣﻰ ﺧﺰﯾﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺧﺰﺵ ﺧﻮﺩ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩﻡ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ. ﭘﺮﻧﺪﮔﺎﻥ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﺩﻩ ﺩﻭﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻣﺎﻥ ﻭﻗﺘﻰ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﭽﻪ ﺍﻯ ﭼﻮﻥ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺳﺮ ﻗﺒﺮﻣﺎﺩﺭﺵ ﻣﻰ ﺩﯾﺪﻧﺪ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ. ﺍﻧﮕﺎﺭﺷﻌﺮﭘﺮﻧﺪﻩ ﻫﺎ، ﻓﺼﻞ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﻰ ﺷﻨﺎﺧﺖ.ﺭﺩﯾﻒ ﻫﺎﯾﺶ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺩﺍﺷﺖ. ﻣﺜﻞ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﺩﯾﻒ ﻫﺎﻯ ﺑﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﻭ ﺑﻰ ﻧﺸﺎﻥ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯾﻰ ﻛﻪ ﺩﺭﻫﻤﺴﺎﯾﮕﻰ ﺍﺕ ﺩﻓﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺩﺭ ﻭﺯﻥ ﺛﺎﺑﺖ ﺯﻣﺎﻥ، ﭘﯿﺎﻟﻪ ﭘﯿﺎﻟﻪ ﮔﻼﺏ ﺍﺯﭼﺸﻤﺎﻥ ﺁﺑﻰ ﺍﻡ ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭﻏﺒﺎﺭ ﺭﻭﻯ ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮ ﺑﻰ ﻧﺎﻣﺖ ﺭﺍ ﭘﺎﻙ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻡ.ﺳﻜﻮﺕ ﻣﺮﮒ ﺁﻭﺭ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﻰ ﺭﻧﮓ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ. ﻣﺮﻭﺍﺭﯾﺪ ﻫﺎﻯ ﺑﺪﻟﻰ ﺍﺯ ﮔﺮﺩﻧﺒﻨﺪ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻰ ﺭﯾﺨﺖ، ﻣﺜﻞ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﻰ ﻛﻪ ﺍﺯﻋﻤﺮ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺍﻡ ﺟﺪﺍ ﻣﻰ ﺷﺪ. ﯾﺎﺩﻡ ﻣﻰ ﺁﯾﺪ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯾﻰ ﻛﻪ ﭼﺸﻢ ﮔﺸﻮﺩﻡ ﺟﺎﻯ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﻭﻯ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﯾﺦ ﺯﺩﻩ ﺍﻡ ﺧﺎﻟﻰ ﺑﻮﺩ. ﻭﻗﺘﻰ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﻯ ﻫﻢ ﺳﻦ ﻭ ﺳﺎﻟﻢ ﺗﺮﺱ ﻫﺎ ﻭ ﺷﺎﺩﻯ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﺎﺩﺭﺍﻧﺸﺎﻥ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﯾﻰ. ﯾﻚ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺑﺎ ﻧﺸﺎﻧﻰ ﻗﺒﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﺍﺩ. ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯾﻰ ﻛﻪ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺮﮒ ﺑﺎﺑﺎ ﻭ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﭽﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﺎﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﭼﻄﻮﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺒﺮﺗﻜﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﺪ.¤¤¤¤بقیه درادامه مطلب¤¤¤
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﺮﺩﯼ ﺻﺒﺢ ﺯﻭﺩ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪ ﺗﺎ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍ )ﻣﺴﺠﺪ( ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ. ﻟﺒﺎﺱ ﭘﻮﺷﯿﺪ ﻭ ﺭﺍﻫﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍ ﺷﺪ. ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ، ﻣﺮﺩ ﺯﻣﯿﻦ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﯾﺶ ﮐﺜﯿﻒ ﺷﺪ.ﺍﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ، ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺸﺖ. ﻣﺮﺩ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺭﺍﻫﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍ ﺷﺪ..¤¤¤¤¤بقیه داستان درادامه مطلب¤¤¤¤¤
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺣﻮﺍﻟﯽ ﻇﻬﺮ، ﭘﻠﯿﺲ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﮐﻼﻩ ﻭ ﭘﯿﺮﺍﻫﻦ ﺳﻔﯿﺪ، ﻋﯿﻨﮏ ﺩﻭﺩﯼ ﻭ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺳﻮﺭﻣﻪ ﺍﯼ ﺳﯿﺮ، ﻣﺆﺩﺑﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ:ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯿﺪ ﭼﻪ ﺧﻄﺮﯼ ﺍﺯ ﺑﯿﺦ ﮔﻮﺵ ﺗﺎﻥ ﮔﺬﺷﺖ؟ ﻣﺮﺩ ﻣﯿﺎﻧﺴﺎﻝ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﺳﺮﻋﺘﺶ ﺯﯾﺎﺩ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﮐﻼً ﺁﺩﻡ ﺑﺎ ﺍﺣﺘﯿﺎﻃﯽ ﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻪ ﭘﻠﯿﺲ، ﻣﻨﺼﺮﻓﺶ ﮐﺮﺩ.¤¤¤¤¤بقیه داستان درادامه مطلب¤¤¤¤¤
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ارسال توسط نــاهـــــیــد
21ﺗﯿﺮ ﻣﺎﻩ ﺳﺎﻝ1383ﺯﻥ ﻭﺷﻮﻫﺮ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﺷﻌﺒﻪ17ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﮐﺮﺝ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻃﻼﻕ ﺗﻮﺍﻓﻘﯽ ﺑﻪ ﻗﺎﺿﯽ ﺍﮐﺒﺮ ﻃﺎﻟﺒﯽ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﺮﺩﻧﺪ.ﺷﻮﻫﺮ33ﺳﺎﻟﻪ ﺍﯾﻦ ﺯﻥ ﺑﻪ ﻗﺎﺿﯽ ﮔﻔﺖ:ﻣﻦ ﻭﻫﻤﺴﺮﻡ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎﻥ ﺗﺎﺣﺎﻻ ﺑﺎﻫﻢ ﻫﯿﭻ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﯿﻤﻮﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺩﻭ ﺩﺧﺘﺮ10ﻭ2ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﺴﺮﻡ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ﺷﻮﯾﻢ.¤¤¤¤داستان را درادامه مطلب دنبال کنید¤¤¤¤
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ارسال توسط نــاهـــــیــد
داستان زیبا و احساسی دستم را بگیر کوچولو؛این داستان در 2قسمت نوشته شده که این قسمت اولشه توپست بعدی قسمت 2 رو میذارم برای خواندن داستان به ادامه مطلب بروید
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﺰﺩﺍ323ﻗﺮﻣﺰ ﺭﻧﮓ، ﺗﺎ ﺑﻪ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﺭﺳﯿﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺗﺮﻣﺰ ﮐﺮﺩ.ﺧﻮﺩﺭﻭ ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻡ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺖ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ، ﺍﻣﺎ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ، ﺧﻮﺩﺭﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺭﺍﻧﺪ، ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺟﻠﻮ ﺩﻗﯿﻘﺎ ﺭﻭﺑﺮﻭﯼ ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﯾﻦ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺧﻮﺩﺭﻭﯾﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﺑﺮﻭﯼ ﺩﺧﺘﺮ ﺗﻮﻗﻒ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ، ﺍﻣﺎ ﻫﺮﯾﮏ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻧﺪ. ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﺍﻥ، ﻣﺎﻧﺘﻮﯼ ﻣﺸﮑﯽ ﺗﻨﮕﯽ ﺑﻪ ﺗﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺍﻧﮕﺸﺘﯽ ﺍﺯ ﯾﮏ ﭘﯿﺮﺍﻫﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﺗﺮ ﺑﻮﺩ.ﺷﻠﻮﺍﺭﯼ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺗﻦ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺑﻮﺩ ،ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻣﺎﻧﺘﻮﯾﺶ ﻣﺸﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻫﻢ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻧﺘﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺯﺍﻧﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ.¤¤¤¤¤بقیه ی داستان را در ادامه مطلب بخوانید¤¤¤¤¤
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﺳﺘﺎﺩﻯ ﺩﺭ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﻼﺱ ﺩﺭﺱ، ﻟﯿﻮﺍﻧﻰ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ.ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ.ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﻭﺯﻥ ﺍﯾﻦ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ؟ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩﻧﺪ50ﮔﺮﻡ،100ﮔﺮﻡ،150ﮔﺮﻡ. ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ:ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺪﻭﻥ ﻭﺯﻥ ﮐﺮﺩﻥ، ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺩﻗﯿﻘﺎً ﻭﺯﻧﺶ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ.ﺍﻣﺎ ﺳﻮﺍﻝ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ:ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺁﺏ ﺭﺍ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮﺭ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﻡ، ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩ. ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﻫﯿﭻ ﺍﺗﻔﺎﻗﻰ ﻧﻤﯽ ﺍﻓﺘﺪ.ﺍﺳﺘﺎﺩ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺧﻮﺏ، ﺍﮔﺮ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮﺭ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﻡ، ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﻰ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ؟ ﯾﮑﻰ ﺍﺯ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﮔﻔﺖ:ﺩﺳﺖ ﺗﺎﻥ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺩﺭﺩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ. ﺣﻖ ﺑﺎ ﺗﻮﺳﺖ.ﺣﺎﻻ ﺍﮔﺮ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﭼﻪ؟ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺩﯾﮕﺮﻯ ﺟﺴﺎﺭﺗﺎً ﮔﻔﺖ:ﺩﺳﺖ ﺗﺎﻥ ﺑﯽ ﺣﺲ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.ﻋﻀﻼﺕ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﻓﻠﺞ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.ﻭ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ﮐﺎﺭﺗﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ.ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ:ﺧﯿﻠﻰ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ. ﻭﻟﻰ ﺁﯾﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﺕ ﻭﺯﻥ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩﻧﺪ:ﻧﻪ ﭘﺲ ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺎﻋﺚ ﺩﺭﺩ ﻭ ﻓﺸﺎﺭ ﺭﻭﻯ ﻋﻀﻼﺕ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ؟ ﻣﻦ ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﻢ؟ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﮔﯿﺞ ﺷﺪﻧﺪ:ﯾﮑﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ: ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ.ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ: ﺩﻗﯿﻘﺎً.ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ.ﺍﮔﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺩﺭ ﺫﻫﻦ ﺗﺎﻥ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﯾﺪ، ﺍﺷﮑﺎﻟﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ.ﺍﮔﺮ ﻣﺪﺕ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﺮﻯ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ، ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺁﻣﺪ.ﺍﮔﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﮕﻪ ﺷﺎﻥ ﺩﺍﺭﯾﺪ، ﻓﻠﺞ ﺗﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮐﺎﺭﻯ ﻧﺨﻮﺍﻫﯿﺪ ﺑﻮﺩ. ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ.ﺍﻣﺎ ﻣﻬﻢ ﺗﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻭ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ، ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ.ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮﯾﺪ، ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﺳﺮﺣﺎﻝ ﻭ ﻗﻮﻯ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﺪ ﻭ ﻗﺎﺩﺭ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻋﻬﺪﻩ ﻫﺮ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻭ ﭼﺎﻟﺸﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﺘﺎﻥ ﭘﯿﺶ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ، ﺑﺮﺁﯾﯿﺪ!ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻦ، ﯾﺎﺩﺕ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺁﺏ ﺭﺍ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﮕﺬﺍﺭ.ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ!
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻨﺪ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺍﺯ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﻭ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ. ﺑﻘﯿﻪ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﻫﺎ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﯾﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﭼﻘﺪﺭ ﻋﻤﯿﻖ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﻭ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﯼ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﻣﺮﺩ. ﺩﻭ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﯿﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻮﺍﻧﺸﺎﻥ ﮐﻮﺷﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﭙﺮﻧﺪ.ﺍﻣﺎ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺪﺍﻡ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻼﺵ ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪ ﭼﻮﻥ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﺯﻭﺩ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻣﺮﺩ.ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﻫﺎ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻼﺵ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ.ﺳﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﭘﺮﺕ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺮﺩ. ﺍﻣﺎ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻥ ﺍﺯ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺗﻼﺵ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ. ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻘﯿﻪ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﻫﺎ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﺰﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻼﺵ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻓﺎﯾﺪﻩ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﻭ ﻣﺼﻤﻢ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍﺯ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ.ﻭﻗﺘﯽ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ. ﺑﻘﯿﻪ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ:ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﯿﺪﯼ؟ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﻧﺎﺷﻨﻮﺍﺳﺖ.ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺪﺕ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻣﺤﻤﺪﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﻭ ﺯﻥ ﻣﺼﺮﯼ ﺍﺵ ﻓﻮﺯﯾﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1317ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ﭼﻮﻥ ﻣﻘﺮﺭ ﺑﻮﺩ ﻣﯿﻬﻤﺎﻧﺎﻥ ﻣﺼﺮﯼ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﻋﺮﻭﺱ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﮥ ﺭﺍﻩ ﺁﻫﻦ ﺟﻨﻮﺏ ﺑﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮﻧﺪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﻭ ﺷﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺍﮐﯿﺪ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻫﺎﺕ ﻃﻮﻝ ﺭﺍﻩ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻫﻘﺎﻧﯽ ﻣﺠﺎﻭﺭ ﺧﻂ ﺁﻫﻦ ﺭﺍ ﺳﻔﯿﺪ ﮐﻨﻨﺪ. ﺩﺭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻫﺎﺕ ﭼﻮﻥ ﮔﭻ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﺨﺸﺪﺍﺭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﺸﮏ ﻭ ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻩ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻮﻗﺘﺎً ﺳﻔﯿﺪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺑﺎ ﭘﻮﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺪﺧﺪﺍﯼ ﺩﻩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺧﺮﯾﺪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻠﯿﮥ ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺎﺳﺖ ﻣﺎﻟﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﻗﺪﻣﺖ ﺭﯾﺸﮥ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﺻﻄﻼﺡ )ﻣﺎﺳﺖ ﻣﺎﻟﯽ(ﺍﺯﺷﺼﺖ ﺳﺎﻝ ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺭﺩ، ﻭ ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺳﺖ ﻣﺎﻟﯽ ﻣﺪﺕ ﻫﺎ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﺻﻠﯽ ﺷﻮﺧﯽ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻭ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﺑﻮﺩ.ﺣﮑﯿﻢ ﺍﺭﺩ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ) :ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﯾﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯼ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﯾﺶ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﮕﺎﻥ ﻭ ﺁﯾﻨﺪﮔﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯾﻨﺪ. ( ﺑﻪ ﯾﻘﯿﻦ ﺍﻻﻥ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﺩﺭ ﺫﻫﻨﺸﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺳﺌﻮﻝ ﻧﻘﺶ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﺩ ﮐﻪ ﻣﺤﻤﺪﺭﺿﺎ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﻭ ﭘﺪﺭﺵ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﻬﺒﻪ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺩﻭﻡ ﻭ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺧﻄﺮ ﮐﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﭼﻮﻥ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﯾﻦ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ، ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﻣﺘﻔﻘﯿﻦ ﺑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺣﻤﻠﻪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﭼﻄﻮﺭ ﺫﻫﻨﺸﺎﻥ ﺩﺭﮔﯿﺮ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﺷﯿﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻨﺪﻩ ﺁﻭﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﺎﺵ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺗﺠﻬﯿﺰ ﻗﺸﻮﻥ ﻭ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺭﻧﮓ ﻭ ﻟﻌﺎﺏ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
داستان زیبای فال فروش پیشنهاد میکنم از دستش ندید نکات جالبی توی داستان وجود داره نثر روانی هم داره 5دقیقه وقت بذارید وبخونید خوندنش خالی از لطف نیست¤¤¤¤¤برای خواندن این داستان زیبا به ادامه مطلب مراجعه کنید اوقات خوبی داشته باشید لطفا پس از خواندن نظر فراموش نشه با تشکر¤¤¤¤¤
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
داستان زیر بخشی از خاطرات یک روح آزرده ست که توست خانم نرگس احمدی نوشته شده پیشنهاد میکنم حتما بخونید خالی از لطف نیست برای خواندن به ادامه مطلب سفر کنید راستی منتظر نظرات شما دوستای گلم هستم از توجه تون ممنون
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻮﭘﺎﻧﯽﺑﻪﺩﺭﺧﺖﺗﮑﯿﻪﺩﺍﺩﻩﺑﻮﺩﻭﺑﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻧﺶﺧﯿﺮﻩﺷﺪﻩﺑﻮﺩ.ﻭﺯﺵ ﻣﻼﯾﻢﻧﺴﯿﻢﮔﻮﯾﺎﺍﻓﮑﺎﺭﺍﻭﺭﺍﺑﻪﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻩﺑﻮﺩ.ﺑﺎﺧﻮﺩﮔﻔﺖﻣﻦ ﻋﻤﺮﯾﺴﺖﮐﻪ ﺩﺍﺭﻡﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢﻭ ﺑﻪ ﻏﯿﺮﺍﺯﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻧﻢﮐﺴﯽﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ.ﺍﻫﺎﻟﯽﺭﻭﺳﺘﺎﺍﺻﻼﺣﺎﻝﻣﻦ ﭼﻮﭘﺎﻥﺭﺍﻧﻤﯽﭘﺮﺳﻨﺪ.ﺭﻭﺯﯼﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﺍﺯﺩﺳﺖ ﺷﻬﺮﺑﻪ ﺩﻩﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﺩﻡﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺻﻔﺎﻭﺻﻤﯿﻤﯿﺖ.ﻭﻟﯽﺍﻓﺴﻮﺱﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎﻫﻢﻣﺎﻧﻨﺪﺷﻬﺮﺷﺪﻩﺍﺳﺖ.ﮐﺴﯽ ﺳﺮﺍﻏﯽﺍﺯﺩﯾﮕﺮﯼﻧﻤﯽﮔﯿﺮﺩﻣﮕﺮﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪﯼﻣﺮﮒ!ﻧﺎﮔﻬﺎﻥﻓﮑﺮﯼﺑﻪ ﺫﻫﻨﺶﺭﺳﯿﺪﻭﻟﺒﺨﻨﺪﯼﺭﺍﺑﺮﻟﺒﺎﻥﺍﻭ ﻧﺸﺎﻧﺪ.ﺑﺎﺗﻤﺎﻡﻭﺟﻮﺩﺩﺍﺩﺯﺩﮔﺮﮒ.ﮔﺮﮒ ﺁﻣﺪﻩﺍﺳﺖ.ﻃﻮﻟﯽ ﻧﮑﺸﯿﺪﮐﻪ ﺳﺮﻭ ﮐﻠﻪ ﯼﺍﻫﺎﻟﯽﺩﻩﺑﺎﺑﯿﻞﻭﮐﻠﻨﮓﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪ.ﭼﻮﭘﺎﻥﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﺸﺪﻩﺑﺴﯿﺎﺭﺧﻮﺷﺤﺎﻝﺷﺪ.ﺯﺑﺎﻧﺶﺑﻨﺪ ﺁﻣﺪﻩﺑﻮﺩ.ﻣﺮﺩﻡﺑﻌﺪﺍﺯﻧﮕﺎﻩﮐﺮﺩﻥﺑﻪ ﺩﻭﺭﻭﺍﻃﺮﺍﻑﻭﻟﺒﺨﻨﺪﭼﻮﭘﺎﻥﺑﻪﺍﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪﺭﺳﯿﺪﻧﺪﮐﻪﭼﻮﭘﺎﻥﺁﻧﻬﺎﺭﺍﻓﺮﯾﺐ ﺩﺍﺩﻩﻭﺑﺎﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖﺁﻧﺠﺎﺭﺍﺗﺮﮎﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭﺍﺷﮏﺷﻮﻕﺭﺍﺩﺭﭼﺸﻤﺎﻥﭼﻮﭘﺎﻥ ﻧﺪﯾﺪﻧﺪ... ﺍﺯﺁﻥﻣﺎﺟﺮﺍﻣﺪﺕﻫﺎﻣﯿﮕﺬﺷﺖ.ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻧﺸﺴﺘﻪﺑﻮﺩﻭﺑﻪﮔﺬﺷﺘﻪﻓﮑﺮﻣﯿﮑﺮﺩﻭ ﺑﺎﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﻨﻢ.ﺑﻪﺍﯾﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪﻫﻢ ﺍﻫﺎﻟﯽ ﺭﺍ ﻣﯿﺒﯿﻨﻢﻭﻫﻢﺑﺮﺍﯾﺸﺎﻥﺍﺯﻣﺸﮑﻠﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒﻣﯿﮑﻨﻢ.ﭘﺲﻓﺮﯾﺎﺩﺯﺩﮔﺮﮒ ﺁﻣﺪ.ﮔﺮﮒﺁﻣﺪ.ﻭ ﺑﺎﺯﻫﻢ ﺩﺭﯾﮏ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﻫﻢﺯﺩﻥ،ﻣﺮﺩﻡﺩﻩﭘﯿﺪﺍﯾﺸﺎﻥﺷﺪ.ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺑﺎﺯﻫﻢﺧﻮﺷﺤﺎﻝﺷﺪﻭﺧﺪﺍﺭﺍﺷﮑﺮ ﮐﺮﺩﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻣﺤﺒﺖﻭ ﺻﻔﺎ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﻧﺮﻓﺘﻪﺍﺳﺖ.ﺍﺯﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽﻭﺳﺮﺧﻮﺷﯽ ﺑﻠﻨﺪﺧﻨﺪﯾﺪ.ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺖﻫﻤﻪﺑﻔﻬﻤﻨﺪ ﮐﻪﭼﻘﺪﺭﺣﻀﻮﺭﺷﺎﻥﺩﺭﮐﻨﺎﺭﺍﻭﻟﺬﺕ ﺑﺨﺶﺍﺳﺖ.ﺍﻫﺎﻟﯽﺑﺎﺩﯾﺪﻥﺧﻨﺪﻩﯼ ﭼﻮﭘﺎﻥﻭﺍﯾﻨﮑﻪﺑﺮﺍﯼﺑﺎﺭﺩﻭﻡ ﺭﮐﺐ ﺧﻮﺭﺩﻩﺑﻮﺩﻧﺪﺑﺴﯿﺎﺭﺧﺸﻤﮕﯿﻦﺷﺪﻧﺪﻭ ﻫﺮﮐﺪﺍﻡﺯﯾﺮﻟﺐﺑﻪﺍﻭﭼﯿﺰﯼﮔﻔﺘﻨﺪﻭ ﺭﻓﺘﻨﺪ.ﻭﭼﻮﭘﺎﻥﻓﺮﺻﺖﻧﮑﺮﺩﮐﻪﺍﺯﺁﻧﻬﺎ ﺗﺸﮑﺮ ﮐﻨﺪ... ﺭﻭﺯﯼﺍﺯﺭﻭﺯﻫﺎﮔﺮﮒﺧﻄﺮﻧﺎﮐﯽﺑﻪ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽﺩﻩﺁﻣﺪ.ﻭﻗﺘﯽﭼﻮﭘﺎﻥﺭﺍﺑﺎ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻥﺗﻨﻬﺎﺩﯾﺪﺑﻪﻃﺮﻑﮔﻠﻪ ﺁﻣﺪ.ﭼﻮﭘﺎﻥﻫﺮﺍﺳﺎﻥﻓﺮﯾﺎﺩﺯﺩ ﮔﺮﮒ.ﮔﺮﮒﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﺪ.ﻭﻟﯽﺩﯾﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪﺳﺮﺍﻏﺶﻧﯿﺎﻣﺪﻭﻫﻤﻪﯼ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻧﺶ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﺣﺎﻻﻓﻘﻂﭼﻮﭘﺎﻥﻣﺎﻧﺪﻩﺑﻮﺩﻭﻻﺷﻪﯼ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﻓﯿﻘﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ... ﻭﺩﺭﺁﻧﺴﻮ ﭼﻮﭘﺎﻥﺭﺍ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﻧﺎﻣﯿﺪﻧﺪ ﻭ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺍﺯ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪ ﭼﺮﺍ؟!!!
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺧﯿﻠﯽﺯﻭﺩﺍﺯﺧﻮﺍﺏﺑﯿﺪﺍﺭﻣﯽﺷﺪ.ﺍﻣﺎ ﺻﺒﺤﺶﺭﺍﺑﺎﺷﻨﯿﺪﻥﺻﺪﺍﯼﺳﻨﺘﻮﺭ ﺭﻭﺷﻦ ﺩﻝ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﻭﺗﻨﻬﺎﺁﺑﯽﺁﺳﻤﺎﻧﯽﺭﺍﻣﯽﻧﻮﺍﺧﺖ.ﺑﺎ ﮐﻮﻟﻪﺑﺎﺭﺩﻟﺘﻨﮕﯽﺍﺵﺩﺭﺟﻨﮕﻞﻗﺪﻡ ﻣﯽ ﺯﺩ. ﺁﺳﻤﺎﻥﺗﻨﻬﺎﻣﺤﺮﻡﺍﺳﺮﺍﺭﺩﺭﺩﻫﺎﯾﺶ ﺑﻮﺩﺑﺮﺍﯼﻫﻤﯿﻦﻫﻨﮕﺎﻡﺩﺭﺩﻣﻨﺪﯼﻭ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﺑﻪﺁﺳﻤﺎﻥﻣﯽ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ.ﺁﺑﯽﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽﺷﻤﺮﺩﻭﺍﺯﺳﻔﯿﺪﯼﺁﻥﮐﻢﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﻫﻤﯿﺸﻪﺁﺑﯽﺑﺮﻧﺪﻩﺑﻮﺩ.ﮐﻤﯽﺍﺯ ﺁﺑﯽﺁﺳﻤﺎﻥﻭﮐﻤﯽﻫﻢﺍﺯﺯﺭﺩﭘﺎﯾﯿﺰ ﻗﺮﺽﻣﯽﮔﺮﻓﺖﻭﺩﺭﺧﯿﺎﻟﺶﻻﻧﻪ ﺍﯼ ﺳﺒﺰﺩﺭﮐﻨﺎﺭﺩﺭﯾﺎﭼﻪﺑﻬﺸﺖﺭﻭﺣﺶﺑﻨﺎ ﻣﯽﮐﺮﺩ.ﺑﻪﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪﮐﻪﻣﯽﺭﺳﯿﺪ ﭘﺎﻫﺎﯼﻧﺎﺗﻮﺍﻥﻭﺧﺴﺘﻪﺍﺵﺭﺍﺑﻪﺩﺳﺖ ﺁﺏﻣﯽ ﺳﭙﺮﺩ ﺗﺎﮔﺮﻡ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﺷﻮﻧﺪ ﭼﺮﺍ ﮐﻪﺁﺏﺗﻨﻬﺎﺭﺍﺯﭘﺎﻫﺎﯼﺧﺴﺘﻪﺍﺵﺭﺍ ﻣﯽﺩﺍﻧﺴﺖ.ﺑﺎﺳﻨﮕﻬﺎﯼﺭﯾﺰﻭﺩﺭﺷﺖ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪﻣﻮﺳﯿﻘﯽﺯﻧﺪﻩﺍﺟﺮﺍﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﺍﺯﺳﮑﻮﺕ ﺍﺷﯿﺎ ﺷﻌﺮﻣﯽ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺑﻌﺪﺍﺯﻣﺪﺗﯽﺑﺮﻣﯽﺧﺎﺳﺖﻭﺑﺎﺯﺑﻪ ﺭﺍﻫﺶ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ. ﺩﺭﻣﯿﺎﻧﻪﺭﺍﻩﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼﺳﯿﺎﻫﺶﺭﺍﺑﺮ ﺭﻭﯼﺻﯿﺪﺻﯿﺎﺩﭘﻬﻦﻣﯽﮐﺮﺩ.ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶﻟﺤﻈﻪﻫﺎﺭﺍﻋﮑﺲﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖﻭﺩﺭﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪﯾﺎﺩﮔﺎﺭﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺫﻫﻨﺶﺛﺒﺖﻣﯽﮐﺮﺩ.ﻭﻗﺘﯽﺑﺎﺭﺍﻥﻣﯽ ﺑﺎﺭﯾﺪﻫﻤﺪﺭﺩﺑﺎﺭﺍﻥﻣﯽﺷﺪﻭﺑﻌﺪﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥﺭﻧﮕﯿﻦ ﮐﻤﺎﻥﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭﺯﯾﺮﺗﻼﻟﻮﺧﻮﺭﺷﯿﺪﻧﯿﻠﮕﻮﻥﺑﺎﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼﺭﻧﮕﯽﺧﯿﺎﻟﺶﻫﻤﺴﻔﺮﻣﯽ ﺷﺪ.ﺯﻧﺪﮔﯽﺁﺳﺎﻥﺑﺮﺍﯾﺶﺗﻤﺎﻡﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﺩﻟﺸﮑﺴﺘﻪﺑﻮﺩﺍﻣﺎﺍﺯﮐﺪﻭﺭﺕﺳﺎﺑﻖ ﺧﺒﺮﯼﻧﺒﻮﺩ.ﺍﺭﺯﺵﺧﺎﻃﺮﺍﺕﮔﺬﺷﺘﻪﺭﺍ ﺩﺭﺳﺮﺍﭘﺮﺩﻩﺧﯿﺎﻟﺶ ﺳﺨﺖﺑﺎﻻﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﺗﺎﺑﺮﮒﺟﺪﯾﺪﯼﺍﺯﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼﺳﭙﯿﺪﺭﺍﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﺵﺭﻗﻢﺯﻧﺪ.ﺧﯿﺎﻝﺁﯾﻨﺪﻩﻧﻮﺑﻪ ﻫﯿﺠﺎﻧﺶ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ. ﺩﺭﺩﻫﺎﯾﺶﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻨﺪﺍﻣﺎﺍﻭﻫﻨﻮﺯﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻋﺼﺮﯾﺨﺒﻨﺪﺍﻥﺍﺣﺴﺎﺱﭘﺮﺍﺯﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻭ ﺳﺎﺩﮔﯿﺴﺖ. ﺷﻮﻕﺭﻫﺎﯾﯽﻭﺭﺳﺘﮕﺎﺭﯼﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶﻣﻮﺝﻣﯽﺯﺩﭼﺮﺍﮐﻪﺑﺎﻧﻮﯼ ﺭﻭﺳﺘﺎ(ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﻟﯽ)ﺩﺭﻫﻤﻪﺟﺎ ﺣﻀﻮﺭﯼ ﺳﺒﺰ ﺩﺍﺭﺩ.¤¤¤ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ: ﻣﺎﻩ ﻣﻨﯿﺮ ﻗﻀﻮﯼ¤¤¤
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻨﺪﯾﻦﺳﺎﻝﻣﯽﺷﺪﮐﻪﺗﻮﯼﺍﯾﻦﺷﻬﺮ ﻇﻠﻤﺖﮔﺮﻓﺘﻪ،ﻧﻪﺁﺩﻡﺟﺪﯾﺪﯼﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩﺑﻮﺩ ﻭﻧﻪ ﮐﺴﯽﺟﺮﺃﺕ ﺩﺍﺷﺖ ﭘﺎﺵ ﺭﻭﺍﺯﻣﺤﺪﻭﺩﻩﺷﻬﺮﺑﺬﺍﺭﻩﺑﯿﺮﻭﻥ ؛ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺯﺗﺮﺱﺩﻧﯿﺎﯼﻏﺮﯾﺒﻪﺑﯿﺮﻭﻥﺍﺯﺷﻬﺮ ﺑﻮﺩ،ﺁﺧﻪﺑﻌﻀﯽﻫﺎﺍﺯﮔﺬﺷﺘﮕﺎﻧﺸﻮﻥ ﺷﻨﯿﺪﻩﺑﻮﺩﻧﺪﮐﻪﭘﺸﺖﺍﯾﻦﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎ ﺍﻭﺿﺎﻉﺑﺪﺗﺮﻩﻭﺍﻭﻧﺠﺎﻫﻢﺟﺰﺗﺎﺭﯾﮑﯽﻭ ﻣﺮﮒﻫﯿﭻﭼﯿﺰﻭﺟﻮﺩﻧﺪﺍﺭﻩ.¤¤¤¤¤¤¤¤ادامه داستان را در ادامه مطلب مشاهده فرمایید¤¤¤¤¤¤¤¤
لطفا نظر بدید مرسی
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﺧﯿﺮﺍًﺷﺒﻬﻪﺍﯼ ﺩﺭﺷﺒﮑﻪﻫﺎﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﻄﺮﺡﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﻥﻣﺴﺌﻠﻪ ﻓﺮﯾﺐ ﺁﺩﻡ ﻭ ﺣﻮّﺍ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﺑﻠﯿﺲ ﺍﺳﺖ. ﻣﮕﺮﻭﻗﺘﯽﺷﯿﻄﺎﻥﺑﻪﺁﺩﻡﺳﺠﺪﻩ ﻧﮑﺮﺩ،ﺧﺪﺍ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻧﮑﺮﺩ؟ ﭘﺲ ﭼﻄﻮﺭ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺸﻮﺩﻭﺁﺩﻡﻭﺣﻮﺍﺭﺍﻓﺮﯾﺐﺩﻫﺪﺗﺎ ﻣﯿﻮﻩ ﻣﻤﻨﻮﻋﻪ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺭﻧﺪ؟! بقیه مطلب را در ادامه مطلب مشاهده فرمایید دوست گلم لطفا نظر بده مرسی
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﻪﮐﺎﺭﻫﺎﯼﺧﺎﻧﻪﻣﯿﺮﺳﻢ،ﺗﺎﻣﺎﺩﺭﻡ ﺁﺧﺮﯾﻦﺭﺟﻬﺎﯼﻗﺎﻟﯽﺭﺍﮐﻪﯾﮏﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶﺷﺮﻭﻉﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩﮔﺮﻩﺑﺰﻧﺪﺗﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩﺑﻮﯼﻧﺎﻥﺗﻨﻮﺭﯼﻓﻀﺎﯼﺧﺎﻧﻪﺭﺍ ﭘﺮﮐﻨﺪﻭﻣﻦﺑﯽﻭﺍﻫﻤﻪﺍﺯﻣﻘﺎﺑﻞﺑﻘﺎﻝ ﻣﺤﻞﺭﺩﺷﻮﻡ ﻭﺳﺮﻡﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪﺗﺎﺳﺎﻋﺘﯽﺩﯾﮕﺮﭘﻮﻝﮐﯿﺴﻪﯼﺁﺭﺩ ﺳﺎﻝﻗﺒﻞﺭﺍﭘﺮﺩﺍﺧﺖﺧﻮﺍﻫﻢﮐﺮﺩ...ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎﺑﻪﻧﺰﺩﺩﻭﺭﻩﮔﺮﺩﯼﻣﯽﺭﻭﻡﮐﻪ ﻫﺮﺭﻭﺯ ﺑﺎ ﻭﺍﻧﺖﻗﺮﺍﺿﻪ ﺍﺵ ﺑﺴﺎﻁ ﭘﻬﻦ ﻣﯿﮑﻨﺪﻭﺁﻥﺭﻭﺳﺮﯼﺻﻮﺭﺗﯽﺭﻧﮕﯽﺭﺍ ﮐﻪﺧﻮﺍﻫﺮﮐﻮﭼﮑﻢﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺖ ﻭﺭﺍﻧﺪﺍﺯﻣﯿﮑﻨﻢﻭﺍﺯﻓﺮﻭﺷﻨﺪﻩﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢﺁﻧﺮﺍﺑﭙﯿﭽﺪﻭﻧﮕﻪﺩﺍﺭﺩ.ﮐﻪﺑﯽ ﺩﺭﻧﮓ ﺑﺎ ﭘﻮﻝ ﺑﺮﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﺸﺖ. ﺑﺮﺗﭙﻪ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﻢ ﻣﻨﺘﻈﺮ ، ﺩﻭﺭ ﺩﺳﺖ ﺭﺍ ﻧﻈﺎﺭﻩﻣﯽﮐﻨﻢ،ﺩﻻﻝﻗﺎﻟﯽﺍﺯﺩﻭﺭ ﻧﻤﺎﯾﺎﻥﻣﯽﺷﻮﺩﻭﻣﻦﺩﺭﺗﺐﻭﺗﺎﺏ ﺍﯾﻨﮑﻪﭼﻘﺪﺭ ﭼﺎﻧﻪ ﺧﻮﺍﻫﻢﺯﺩ ﺗﺎ ﺩﺳﺘﺮﻧﺞ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﻪ ﻣﻔﺖ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﻧﺸﻮﺩ.. ﺷﺐﺑﻪﺧﺎﻧﻪﻣﯽﺁﯾﻢ،ﺻﺪﺍﯼﺳﺮﻓﻪﯼ ﻣﺎﺩﺭﺍﻣﺎﻧﺶﺭﺍﺑﺮﯾﺪﻩﻭﻣﻦﺭﻭﯼﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡﮐﻪﺑﮕﻮﯾﻢﺩﯾﮕﺮﻋﻄﺎﺭﯼﻣﺤﻞ ﺑﻪ ﻧﺴﯿﻪﺩﺍﺭﻭ ﻧﻤﯿﺪﻫﺪ ﻭﻧﻪ ﺁﺭﺩﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺎﻥ ﭘﺨﺘﻦﺧﺮﯾﺪﻡﻭﻧﻪﺁﺫﻭﻗﻪﺍﯼ،ﻭﺑﺎﯾﺪ ﻫﻨﻮﺯﺧﻮﺍﻫﺮﻡﺭﻭﺳﺮﯼ ﭘﺎﺭﻩﯼ ﭘﺎﺭﺳﺎﻝ ﺭﺍﺳﺮﮐﻨﺪﮐﻪﭘﻮﻝﻗﺎﻟﯽﺭﺍﺩﺭﺳﺖﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﯿﺐ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﺍﺳﺖ...
تاریخ: پنج شنبه 25 آبان 1391برچسب:اس ام اس کده پاسارگاد,داستانکده پاسارگارد,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺗﺮﺍﺯﻭﯾﺶﭘﺮﺍﺯﺑﺎﺭﺍﻥﺑﻮﺩﻭﻣﯿﻮﻩﻫﺎﯼ ﺑﻬﺸﺖﺭﺍﺍﺭﺯﺍﻥﻣﯽﻓﺮﻭﺧﺖﺍﻣﺎﮐﺴﯽ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﺮﯾﺪ، ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﮐﻨﺎﺭ ﺧﺎﻧﻪﯼ ﻣﺎﺳﺖ.ﭼﺘﺮﻡ ﺭﺍ ﺑﻪﺍﻭ ﺩﺍﺩﻡ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻥﻣﺎﻧﺪﺍﺯﺑﺎﺭﺍﻥﻭﻓﺮﺩﺍﺑﺎﺯﭘﺲ ﮔﯿﺮﻡ.ﺑﻪﺗﺮﺍﺯﻭﺍﺷﺎﺭﻩﺍﯼﮐﺮﺩﻭﺍﺯ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ...ﺧﻨﺪﯾﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻫﻢﺩﺭﺩﻭﮐﻔﻪﺑﻪﯾﮑﺴﺎﻥﻧﻤﯽ ﺑﺎﺭﺩ.ﻫﻤﯿﺸﻪﺑﺎﯾﺪﯾﮏﮐﻔﻪﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﮐﻨﺪ،ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶﺑﻮﯼﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﯿﺪﺍﺩ.ﭘﺴﺮﺵﻣﺮﺩﻩﺑﻮﺩﻭﻫﻤﺴﺮﺵ ﺩﻕﻣﺮﮒﺷﺪﻩﺑﻮﺩ،ﺩﺭﺻﺪﺍﯾﺶ ﺑﻐﻀﯽﻧﻬﻔﺘﻪﺑﻮﺩ،ﻧﻪﺍﺻﻼﻧﻬﻔﺘﻪﻧﺒﻮﺩ ﺑﻠﮑﻪﺳﺮﺑﺎﺯ ﺯﺩﻩﺑﻮﺩ.ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺗﻨﺪﻭ ﺗﻨﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﯾﺪﻭﻣﻦﺑﻮﺩﻡﻭﭘﯿﺮﻣﺮﺩﺍﻧﺎﺭﻓﺮﻭﺵ ﻭﯾﮏﺧﯿﺎﺑﺎﻥﺩﺭﺍﺯﻭﻫﯿﭽﮑﺲﺑﺮﺍﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﺗﺮﻩ ﻫﻢ ﺧﺮﺩ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩ
تاریخ: پنج شنبه 25 آبان 1391برچسب:داستان کوتاه پاسارگاد,اس ام اس کده پاسارگارد,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
